(#1)Adopted by Zayn Malik

36

Lisa POV

"Kan je proberen te lopen?" Vraagt de dokter. Ik knik. Hoe sneller alles beter gaat, hoe sneller ik hier weg ga. Ik sta op uit mijn bed. Meteen de eerste stap zak ik door mijn knieën. "Auw..." mompel ik. De dokter helpt me weer met opstaan. "Geen zorgen, je hebt 2 jaar niet meer gelopen. Het is als een baby, stapje voor stapje alles leren. Je hebt alweer leren praten. Weet je nog? Aan het begin stotterde je heel erg. Dit is een begin en het begin lukt al aardig." Moedigd de dokter me toe. Ik zucht eerst diep in en uit en probeer dan weer een stap te zetten. Weer lukt het niet en zak ik door mijn knieën. "Misschien met krukken?" Vraagt de dokter. Ik knik dankbaar en hij geeft 2 krukken. Ik pak ze vast en probeer nogmaals te lopen. Deze keer lukt het aardig. Ik loop door de kamer heen met steun van de krukken. "Hoe heet u eigenlijk?" Vraag ik als ik op het bed ga zitten. "Dokter Jones, maar noem me Jack." Zegt hij met een knipoog. Hij ziet er aardig uit. Een grote snor bedekt zijn bovenlip en hij heeft vriendelijke groene ogen. "Nou, hallo, Jack." Zeg ik met een glimlach. "Haai Lisa." Zegt zijn vriendelijk zware stem. "Kan je opschrijven wat ik zeg?" Vraagt Jack en hij geeft me pen en papier. Ik knik. "Ik zou het proberen." Zeg ik. Ik pak de pen en het papier aan en ga klaarzitten. "De dokters in dit ziekenhuis zijn geweldig." Begint Jack met een glimlach. Ik schrijf lachend op wat hij zegt. "Vooral Dokter Jones is een lieverd." Gaat hij verder. "Het eten hier is zo lekker dat ik superveel eet." Grijnst hij. Dan palt hij mijn papier en kijkt wat ik heb opgeschreven.
De dokters in dit ziekenhuis zijn stom.
Vooral Dokter Jones is stom.
Het eten hier is zo vies dat ik superweinig eet.

"Zo te zien gaat het schrijven geweldig." Lacht Jack. Ik grijns. "Altijd meneer." Zeg ik. "Kun je nu kijken wat hi-" "Handen omhoog of ik schiet!" Sist iemand door de kamer heen. Met een ruk schiet ik omhoog. Ik kijk achter me. "Nee..." fluister ik.