Napangiti ako nang makita ko si Fiona sa tabing dagat habang kinukuhanan ng litrato ang tanawin, kasabay nito ang unti-unting paglubog ng araw na syang bumibigay ng sining sa kalangitan
Nakatalikod parin ito sa akin at hindi namamalayan ang aking presensya kung kaya't ako na mismo ang lumapit sa kaniyang kinaroroonan
"Kanina pa kita hinahanap shunga ka nandito ka lang pala"
She smiled brightly upon hearing my rants "Sinabi ko naman na babalik rin ako. Nakalimutan kog tanga ka rin pala minsan"
Hindi nalang ako sumagot at tinawa nalang ang pambabara niya sa akin. Naisipan naming umupo at in-enjoy ang tanawin
Kumikiliti ngunit napakasarap sa pakiramdam ang tubig na umalon sa harap namin
Ang hangin na siyang humahaplos sa balat namin
Ang amoy ng dagat na aming nalalanghap
Hindi ko maitanggi kung bakit gustong-gusto ni Fiona ang dalampasigan
Sea reminds me of Fiona
Napakapayapa man kung titingnan sa labas na anyo, hindi mo mawari kung gaano kagulo ang nasa loob nito
Sya yung tipong napakakalmado kahit anong mangyari
Sya yung tipong matapang at hindi ipinapakita ang kahinaan
Sya yung tipong inaako ang lahat
Sya yung tipong mas inuuna pa ang mga tao sa kaniyang paligid
Sya yung tipong hindi humihingi ng tulong
At kahit ako ang pinakamatalik na kaibigan niya ay bilang lamang ang impormasyon na alam ko patungkol sa kaniya
Oo galit ako dahil ano pa ba ang patutunguhan kung hindi naman niya ako kayang pagkatiwalaan? Galit ako. Noon.
Pero nung time na nakita ko sya ulit dito, gabi iyon at napakalamig sa labas pero nakaupo sya at parang hindi naman tinatablan ng lamig
Papalapit na sana ako ngunit narinig ko ang patimpi-timping paghikbi niya
I was at my state of shock. It was my first time to witness her like this, at her vulnerable state
Nung gabing yun ay napagtanto kong wala naman talaga akong dapat ikagalit.
Dahil natatakot lang pala itong mag-open up
I can't blame her. She's been betrayed a lot of times, and doubting me doesn't exclude from that
Fiona is the girl that I really adore the most
"Elle, if the world forgets me. Will you still remember me?"
And I'm afraid that one day will come
That she's tired
And will give up
I rest my head in her shoulder "Fiona"
"Hmm?"
"If everything is in a mess. Don't forget that I am still with you. Okay?"
She did not answer
"Okay?"
"Okay."
I smiled. Perhaps this is enough to feel assured
