『 Göz yaşına aşık olduğum 』[TEXTİNG]

1.0

Tuanadan

Kazadan sonra hastaneye getirilmiştik ve acile alınmıştık. Daha yeni uyandım ama uykum var ve sürekli uyumak istiyorum. İlaçlardan,serumlardan olmalı her halde.

Uyandıktan sonra ilk Leyayı sormuştum. Doktorda bana onunda yaralandığını ama çok ciddi olmadığını şuan ilaçlardan dolayı uyuduğunu söylemişti. Biraz rahatlasamda yinede onu görmeden tam rahatlamayacaktım.

Ve şuan aklımda dönüp duran soruya gelelim...

Efeye ne oldu? Nerde şuan?

Tüm aksilikler hep beni buluyor zaten! Onu görmek için sabırsızlanıyorum evet ama o karşıma çıkmak istemedikce ben onu zorlamazdım. Eğer akşam oraya gitmiş olsaydım bir şeyler yapar o ayılınca kararını vermesini beklerdim. Ama gel gör ki hiç bir şey yolunda gitmedi.

Yeniden kapanmaya başlayan gözlerime eziyet vermek istemedim. Tam kapayacağım sırada tıklanan kapı sesiyle gözlerimi açtım ve 'gir' dedim. Ama bu...

O sırada Leya

Hafif sızlayan kafamla açtım gözlerimi. Elimi refleks olarak başıma attığımda alnımda olan yara bandı gibi bir şeyle kaşlarımı çattım. Tuana nerde? Nasıl geldim ben buraya?

Biz en son bara gidiyorduk ama. Aklıma gelen fikirle hızla yerimden zıpladım. Aniden kalkmamla dönen başım sayesinde yeniden yatağa düştüm. Bir elimi yatağa yaslamış diğeriyle başımı ovalıyordum. Ağrım vardı biraz buda başımı döndürüyordu.

Ayağa kalktım yeniden. Kapının açılmasıyla bakışlarım kapıyı buldu ama kapanan gözlerimle kim olduğunu göremeden bedenim savruldu....

Yazardan

Bayılan  kızın yanına koşan genç ilk afalladı ne yapacağını bilemedi. Sonra hızla kendine gelip 'doktor' diye bağırmaya başladı. İçeriye dolan doktor ve hemşireler onu dışarı çıkardı. Ve genç yine kapının önündeydi. Yine bekliyordu. Ama kimi? Onu bile bilmiyordu. Tek bildiği şuan içeride baygın şekilde duran kızı seven biri vardı ve oda evinde uyuyordu habersiz her şeyden.

Yarım saat sonra tüm kontroller bitmiş ve doktorlar gitmişti. Kız ısrarla birinin yanına gitmesi gerektiğini söyleyince doktorlar ona dinlenmesi gerektiğini söylemiş ve genç'e kızın yanında durmasını söylemişlerdi. Yaklaşık 5 dakikadır odada devam eden sessizliği bozan kız oldu.

"Şeyy senden bir şey isteye bilir  miyim?" Dedi.

Bakışlarını yerden çekip kızın yeşillerini sabitleyen genç itiraz etmeden başına sallayıp söylemesini istedi.

"Beni arkadaşıma götürür  müsün?"

"Ama doktorlar bu gece burda dur-"

"Ben hastaneden çıkmayı kast etmiyorum. Onlar beni tam olarak dinlemediler. Arkadaşım Tuana burda ve durumu nasıl çok merak ediyorum. Lütfen yardım eder misin onu görmeme?" Dedi kız masum bakışlarıyla.

O bakışlar karşınsında kaşları çatık olan gencin ifadesi yumuşadı. Tamam anlamında kafasını salladı. Sevinçden yüzünden beliren kocaman gülümsemeyle ona bakan kıza son bir bakış attı ve odadan çıktı. Arkasında bıraktığı kızsa neden bu denli soğuk davrandığını sorgulamakla meşguldü.

Biraz sonra odaya gelen gençle kız yerinde doğruldu ve ona sorgulayıcı bakışlar yollamaya başladı.

"Hastanede Tuana isimli 2 kişi var şuanda. Soy ismini bilmediğim için kim olduğunu ayıramadım. Odaları yan-yana gidelim bakalım sen kim olduğunu biliyorsun sonuçta" dedi genç.