WICCANA: School Of Sorcery and Magic

CHAPTER 2

 –––T R A N S F E R–––

"Wiccana?" I read the weird word out loud. Inisip ko nang mabuti kung saan ako nakarinig ng salitang ito.

Ngunit habang nag-iisip wala talaga akong maalala na salitang ito. It doesn't ring a bell. Tinignan ko pang muli ang hawak kong sobre na naglalaman ng sulat na hindi ko mawari kung saan nanggaling bago naglakad pang muli.

With a weirded out expression evident on my face. Pumasok ako sa loob ng bahay,Pagkapasok ko sa loob ng bahay ay agad kung hinahanap si Tita. Hinanap ko siya sa boung ibaba ng bahay ngunit hindi ko siya ma kita. Nang hindi ko siya ma hanap ay umakyat ako sa pangalawang palapag ng bahay baka sakaling makita ko siya sa itaas.Ang una kong tinunguhan ay ang silid niya na madalas niyang pinupuntahan kung saan naglalaman ang mga gamit niyang kakaiba.

Nang makarating ako sa tapat ng pintuan ay dahan-dahan ko iyong binuksan upang sumilip kung may tao ba sa loob. At tama nga ako kasi nakita ko siya na nakaupo nakapatong ang mga paa sa isang upuan, nakasuot ng salamin habang nagbabasa ng isa kanyang mga libro..ehhr spell book whatsoever.

Kumatok muna ako bago pumasok upang malaman niya na papasok ako.

"Uhm..Tita"I said trying to get her attention and it did dahil tumingin siya saakin.Ng tumingin siya saakin,The face I made a while ago was evident in my aunt's face.

"Bakit hija?"Tanong niya at tinanggal ang salamin na sout a tanda na tinatapos niya ang binabasa. Great I was in perfect timing.

"Uhm...I found this letter po inside the mailbox."I said and handed her the weird letter. She then averted her gaze from my face to may hand na may sobreng naglalaman ng sulat.

Nang makita niya ang sulat ay biglang nagliwanag ang kanyang mukha. Na parang na liwanagan siya kung bakit ako pumasok dito sa loob,since alam niya na hindi ko hilig ang pumunta sa loob ng kwartong ito kasi hindi ako naniniwala sa karamihan Nang ng nasa loob nito specifically magic.

"Oh! Dumating na pala.Hindi ko akalaing ang bilis lang pala."My Tita said to herself before took the letter from my hand.

"Uhh...What is that tita?" I asked curiously.

"An envelope with a letter inside."My Aunt answered nonchantly. Na parang hindi nakakaasar ang kanyang sinagot. "I know,what I mean po is ano ang laman ng sulat."I said to her.

"Hmmm... Since when were you interested with my stuffs?"she asked with a smirk.

Natahimik ako sa tanong niya. Yeah she's right though.'Kailan pa ako nangialam?'

"Ngayon lang siguro."Kibit balikat kung sagot sa kanya.

"And why is that?" she asked again and raised her brow.

"Curiosity I guess..."I answered her nonchalantly.

"Well let me tell you little Miss nosy, That curiosity kills the cat. "She told me.

"Well cats have nine lives."I answered her and shrugged that made the both of us laugh a little bit.

"Such a smart young lady." She said and started opening the envelope.

"So...What is that Tita?"I asked impatiently as curiosity starts killing me. Sabihin mo na kasi tita! Wag nang madami ang tanong,para naman akong eni-interrogate nito eh.

"Why are curious with this? Hmm?"She stopped opening and asked me.

"Well... It doesn't look like those normal letters you can say by it's size and also the word that's written at the back portion caught my attention." I said.And pointed the envelope.