Beren'den 💫

130 8 363
                                    

24. Bölüm... Onca bölümden sonra ilk defa bir açıklama metniyle başlıyorum bir bölüme. Bunu yapacağım aklımın ucundan geçmezdi ancak ne olmaz dediysem oluyor. Aynı şu an içinde bulunduğum durum gibi.

Her bölüm yazdığımda biraz gerçek biraz uçuk ama dengede olması için elimden geleni yapıyorum. Bazen bazı hayaller acıtır, bazen inandırır, bazen de gerçekleşince dudakta buruk bir gülümseme bırakır. Ben şu an hangi noktadayım bilmiyorum.

Henüz oldukça genç, toy biri olarak nice yaşıtıma nazaran daha olgun olduğumu düşünüyorum. Hayat... Gerçekten anne babanın yanında en çok hayat büyütüyor insanı. Şu 16 yıllık ömrümde zirveyi de gördüm yerin dibinin dibini de. Ama her şeye rağmen şu anım için Allah'a şükür edebilirim. Sırf sizin gibi bir ailem var diye.

Biz kocaman bir aileyiz. Öksüz yetimiz. Annemiz babamız yok. Biz birbirimize her şeyiz. 9 kız kardeşiz. Ben.. Bu ailenin en küçüğü. Nasıl ki bazı şeyleri yeni yeni öğreniyorsam zamanla her şeyi de tüm şeffaflığı ile görüyorum.

Şimdilerde gördüğüm bir şey var ki ben tek değilim. Benim bir ikizim var. Aynı şeyleri düşünüp söyleyebildiğim ruhumu en çıplak haliyle gösterebildiğim bir ikizim var. Kim olduğunu söylememe gerek var mı bilmem ama onun kendini çok iyi bildiğine eminim.

Bu kitap bizim. İstediğimiz sıfatı yükleyebiliriz bu kitaba ama bana en çok gerçekleştirilmesi gereken hayallerin yazıldığı bir defter gibi geleceğe miras gibi geliyor burası.

Şimdi burası geleceğe miras olacak. Ama gerçek ama uçuk bazı şeylere şahit olacak. İçimden geçini yazdığım satırlarda ilk defa bu kadar bencilim. Şimdiden kusuruma bakmayın.

Önce ikizime, sonra tüm beni kardeş bilen ablalarıma...

Hepinizi çok seviyorum. İyi ki hayatımdasınız...

** ÖZEL BÖLÜM **

💫

Part -1-

(Vira bismillah... Haydi bakalım Allah utandırmasın. İnşallah beğenirsiniz. Medyaya bakmayı unutmayın...)

💫

"NE YALNIZLIK NE DE YALAN ÜZMESİN SENİ
DOĞARKEN AĞLADI İNSAN
BU SON OLSUN BU SON!"

Sabahın bu kör saati kim neden bu sesle şarkı söyler yahu? Niçin yani? Neden bu kadar yüksek sesle? Dünün üzerine beynim hala darbe almış gibiyken kaç olduğunu bilmediğim saate müziği kapatmak üzere yataktan kalktım.

Üstüme hiçbir şey almadan sadece gözlerimi ufalayarak kapıya yöneldiğimde sakinliğimi korumak üzerine kendime sabır sözleri verip kilidi açtığımda uyku bandı alnında benim gibi ama yüzde bir milyon daha enerjik elinde hoparlörle Mel'i gördüğümde ağlamaklı bir ifadeyle ellerimi yüzüme kapatıp ofladım.

"Lan daha horozlar ötmeden ne istedin gül gibi uykumdan?"

Huysuzlanmıştım. Bu benim şu an için en temel hakkımdı. Çünkü dün sabah altıda uyanıp işe giden üstüne üstlük gece ikiye üçe kadar da kınada durmadan pistin ortasına çekilen bendim. Hanımefendi ise saat 12 civarlarında uyanmış sadece kendi ekibiyle bir toplantı yapıp hazırlığa başlamış ve kınaya geçmişti.

"Kalk hadi Leyla dün bizi "bride to be" için davet etti. Gecikirsek ayıp olur kıza"

Bir de böyle bir sorunumuz vardı. Leyla ve Poyraz... Civciv ile aynı eve çıkma fikrimiz gerçekleştiğinde evin 0 olması sebebiyle ikimizde üniversitelerimizden birer tane mimar arkadaşımızı bulmuştuk. Leyla iç mimar, Poyraz peyzaj mimarıydı. Leyla benim, Poyraz ise Mel'in arkadaşıydı.

Bacılar DiyarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin