In Another life....
ခ်ဴနိုင္ငံ ၏ မင္းသားေလး ခ်ဴခယ္ယြီ သည္ အေဆာင္ေတာ္မွ တိတ္တဆိတ္ ခိုးထြက္လာေလသည္။ ယဲ့ခြၽမ္ ကုန္းကုန္း ေတာ့ အေဆာင္ေတာ္ထဲတြင္ ေခါင္းမီးေတာက္ေနမွာေတာ့ေသခ်ာသည္။ တစ္ခါတစ္ေလ ေလးေတာ့ ကုန္းကုန္း အေတာက္ခံလိုက္ေပါ့ ကုန္းကုန္းရယ္။
နန္းေတာ္၏ ဥယ်ာဥ္အက်ယ္ႀကီးထဲတြင္ တိတ္ဆိတ္စြာ အနားယူၿပီး ေနပူဆာလႈံလို၍ သက္ေတာ္ေစာင့္ ကိုေတာင္ အသိမေပးပဲ တစ္ကိုယ္တည္းလာျခင္းျဖစ္သည္။
နန္းေတာ္အျပင္ထိေတာ့ ထြက္မေနေတာ့။ ဆူညံေသာေနရာေတြ မႀကိဳက္တတ္ေသာေၾကာင့္လည္းျဖစ္သည္။
ဆူညံျခင္းကို မႀကိဳက္၍ တိတ္ဆိတ္ေသာ ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲတြင္ အနားလာယူပါသည္ ဆိုေနမွ ဘယ္က ပုေလြသံတုန္း။ ပုေလြသံသည္ ဆိုး႐ြားေသာ သံစဥ္မ်ား ထြက္ေနသည္ ေတာ့မဟုတ္။ သာယာသည္မွာေတာ့အမွန္ပင္။ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးေသာ ေတးသီခ်င္း သံစဥ္ ျဖစ္၍ မင္းသားငယ္ မွာ စူးစမ္းခ်င္စိတ္ တဖြားဖြား။ စကားပန္းပင္ နားမွ လာေသာ အသံ ျဖစ္၍ ထိုအပင္နားသို႔ ေျဖးေျဖးခ်င္းေလွ်ာက္သြားေနမိသည္။
စကားပန္းပင္ ပင္စည္ေဘးနားမွ ထြက္ေနေသာ အဝတ္စ အျဖဴေရာင္ေလး ။ ပုေလြကို တီးမႈတ္ေနသူသည္ နန္းတြင္းမွ အႏုပညာသည္ တစ္ဦးေပလား။ သို႔ေသာ္ ထို အႏုပညာသည္ ၏ ႐ုပ္ရည္သည္ကား အလြန္ၾကည့္ေကာင္းေလသည္။ ကိုယ္ေတာ္ကိုေတာ့ မမွီေပမယ့္ နန္းတြင္းထဲ တြင္ ေတြ႕ဖူးသမွ် အႏုပညာသည္ထဲတြင္ ထိုလူသားကေတာ့ အၾကည့္ေကာင္းဆုံး ဟု ပင္ေျပာရမည္။ ပူေနေသာ ေနမင္းႀကီးေၾကာင့္ ပါးေလးေတြသည္ နီရဲလို႔ေနသည္။ ပုေလြမႈတ္ေနသည့္ ထိုလူသားသည္အႏုပညာဆန္လွသည္။
ပုေလြသံအဆုံး မင္းသားငယ္ေရွ႕တိုးကာ လက္ခုပ္တီးလိုက္ေလသည္။
"အရမ္းသာယာတယ္ အိုက္ခ်င္း"
Nattawat အာ႐ုံပ်ံ့လႊင့္သြားေလသည္။
သူ႕အား တ႐ုတ္ဘာသာစကားႏွင့္ အိုက္ခ်င္းဆိုေသာ အသုံးအႏႈန္းသုံးကာ ေျပာေလေသာ သူအား ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ဦးေခါင္းထက္မွေငြေရာင္ ဆံထိုးေၾကာင့္ ခ်ဴျပည္၏ မင္းသားတစ္ပါးမွန္း တမ္းသိေလသည္။
YOU ARE READING
My Prince
Fanfictionချူတိုင်းပြည်မှာ အိမ်ရှေ့စံနှင့်တန်းတူ အားကိုးရတဲ့ မင်းသားလေးတစ်ပါးရှိတယ်။ သူ့နာမည်ချူခယ့်ယွီ....အဲ့ဒီမင်းသားမှာလည်း သိပ်သဘောကျရတဲ့ လူမျိုးခြား စကားပြန်လေးရှိတယ်။ မထင်မှတ်ပဲ ဒီဘဝမှာ သေကွဲ ကွဲခဲ့ရပေမယ့် ကံကြမ္မာစက်ဝန်းထဲက မထွက်နိုင်သေးတဲ့ အချစ်ငှက်လေ...
