Eğer Yaşarsam

Bölüm 5

Eve geldiğimde annem soru yağmuruna tuttu.
-Yüzündeki gülümsemenin , gözlerindeki parıltının nedeni ne tatlım?
-Anne aşık olmak üzereyim,kendimi uzun zamandır bu kadar mutlu hissetmiyorum. Sanki kalbim yerinden çıkıcak gibi, boğazımda bir düğüm var yutkunamıyorum. Telefonumu aldı beni arayacak nasıl konuşacağımı bilmiyorum. Uzun zamandır böyle bişey yaşamıyorum , hissetmiyorum. Anne yeniden doğmuş gibiyim . Bütün acılarım dinmiş gibi.
-Çok sevindim kelebeğim senin mutlu olman benim için en önemli şey. Seni böylesine heyecanlandıran mutlu eden genç delikanlıya umarım tanişabilirim.
Güldüm odama çıktım ve kendimi yatağa attım. Yastığı yüzüme bastırdım.

Telefonum çaldı. Umarım o değildir diye dua ettim konuşamazdım ki. Ne diyecektim. Telefonu elime aldım gözlerimi açıp ekrana baktım arayan o idi.
Derin bir nefes aldım ve açtım.
Oldukça ince bir sesle "merhaba" dedim. Hafiften bir güldü. "merhaba" dedi.
-neden güldün ?
-sesin kulağıma küçük bir Kızın sesi gibi geldi.
-*güldüm
"Napıyorsun diye ekledi.
Sesimi düzelterek "müzik dinliyorum " diye ekledim.

Uzun bir süre sessizlik oldu.
-Özledim. dedi.
Ne diyeceğimi bilemedim dilim tutuldu.
Hafifçe güldüm.
-Yarın sabah seni deniz kenarına götürmek istiyorum. Lütfen kabul et , beni çok mutlu edersin.
-Tabii ki olur.
-Güzel zaman geçiricez inan bana.
-O halde yarın görüşürüz Mila .
-Hoşçakal Rüzgar...

Hoşçakal sevdiceğim🌸