ဂျောင်ကု"အဟက်....ညစာတော့ရပြီ"
.
.
.
.
.
.
.
.
အချိန်အားဖြင့်ည12နာရီဂျောင်ကုတစ်ယောက်ဆော့ဂျင်အခန်းထဲသို့ခြေဖော့ကာဝင်လာခဲ့သည်။
ဂျောင်ကု"ဒီကောင်လေးကအိပ်တောင်အိပ်နေပြီဘဲမြန်မြန်လက်စသတ်လိုက်ရအောင်"
ဂျောင်ကုဆော့ဂျင်ရဲ့လည်ပင်းကိုတစ်ဖက်ကိုစောင်းကာသွေးစုပ်ရန်ကြံရွယ်လိုက်ပေမဲ့
ကောင်လေးရဲ့မျက်နှာစီအကြည့်ရောက်မိတော့သွေးဆာလောင်နေသည့်စိတ်တွေတောင်
ပျောက်ကွယ်သွားသည်.......ကပိုကရိုကျနေတဲ့ဆံနွယ်လေးများနှင့်
မျက်တောင်ရှည်လေး၊ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနှစ်ဖက်နဲ့နှင်းဆီဖူးလေးလိုနီရဲနေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးမှာဂျောင်ကု
တစ်ယောက်ကျရှုံးသွားသည်။ဂျောင်ကုတစ်ယောက်ဆော့ဂျင်ရဲ့မျက်နှာ
အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုချင်းစီကိုလက်နဲ့တို့ထိ
ကြည့်မိနေသည်။ဂျောင်ကုထိနေသည့်အချိန်မှာဆော့ဂျင်တစ်ယောက်လှုပ်ရွလာသည်။
ဂျောင်ကုလန့်ပြီးမျက်နှာကြပ်ပေါ်မြန်မြန်
တွယ်တက်သွားမိသည်။ဆော့ဂျင်တစ်ယောက်သူ့ကိုတစ်ယောက်ယောက်ထိကြည့်နေသလိုခံစားနေရတာကြောင့်
လန့်နိုးလာခဲ့တယ်ဝုန်းး!!
ဆော့ဂျင်"အာ.....ဘယ်သူကငါ့ကိုထိနေတာလဲဟုဆိုတာအခန်းကိုကျီးကန်းတောင်းမှောက်ရှာကြည့်
လိုက်ပေမဲ့ဘယ်သူ့မှမတွေ့ဆော့ဂျင်"ငါစိတ်ထင်နေတာဘဲနေမှာပါ"
(ဆိုပြီးပြန်အိပ်သွားသောဂျင်တုန်းး)(သူမသိလိုက်တာကမျက်နှာကြပ်ကနေသူ့ကိုဇောက်ထိုးကြည့်နေတဲ့မျက်လုံးရဲရဲတစ်စုံ)
ဆော့ဂျင်အိပ်ပျော်သွားမှမျက်နှာကြပ်ပေါ်မှ
ဆင်းလာသောဂျောင်ကုဂျောင်ကု"ဟူးးးးငါလည်းဒီကောင်လေးနဲ့မှ
လန့်တတ်နေပြီ"ဒီနေ့တော့မင်းကိုလွှတ်ပေးလိုက်မယ်နောက်နေ့ကျမှဘဲမင်းကိုသွေးစုပ်ပြစ်မယ်!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
at morningဆော့ဂျင်"ဝှါးးးဘယ်နှစ်နာရီရှိနေပြီလဲ"
ဆော့ဂျင်တစ်ယောက်အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့်နာရီကိုကြည့်ရာ
ဆော့ဂျင်"အားးးးး!!!ကိုးနာရီတောင်ထိုးနေပြီ"
ဆော့ဂျင်အိပ်ယာပေါ်မှဝုန်းးးးကနဲထကာ
ရေချိုးခန်းထဲသို့ဝင်သွားသည်......
ရေမိုးချိုးအဝတ်စားလဲကာအခန်းထဲမှထွက်လာခဲသည်.......ဆော့ဂျင်"နောက်ကျနေပြီဆေးရုံမြန်မြန်သွားရတော့မယ်....ဒါနဲ့ဂျောင်ကုရော.....??
သူအိပ်နေတုန်းဘဲနေမယ်.....ပြန်လာမှဘဲမေးတော့မယ်
.
.
.
.
.
.
.
at hospitalnurse"ဆရာဆော့ဂျင်ရေဒီလူနာကိုကြည့်ပေးပါအုံးးးခြေထောက်ကျိုးနေလို့.....
ဆော့ဂျင်"ဟုတ်ကဲ့ကျွန်တော်ကြည့်ပေးမယ်"
လူနာခြေထောက်ဘယ်နားနာနေလဲ
??ဗြဲ...မသိဘူးတစ်ချောင်းလုံးနာနေတယ်"
ဆော့ဂျင်လူနာရဲ့ခြေထောက်ကိုကိုင်ကြည့်တော့
??ဗြဲ....ဆရာရေကျွန်မကိုသတ်နေတာလား
အရမ်းနာတယ်.....ဆော့ဂျင်"လူနာကျောက်ပတ်တီးစည်းရမယ်"
??"ဟုတ်....ဆရာ မနာအောင်စည်းပေးပါ"
.
.
.
.
.
.
.
ညနေ5နာရီဆော့ဂျင်"ဟူးးးးပင်ပန်းလိုက်တာ"
အစ်မရေကျွန်တော်ပြန်ပြီနော်
nurse"ဟုတ်...ဆရာလေးကောင်းကောင်းပြန်ပါနော်"
ဆော့ဂျင်အိမ်ကိုလမ်းလျှောက်ပြန်လာနေ
တုန်းတစ်ယောက်ယောက်ကဆော့ဂျင်ကိုဆွဲကာလမ်းကြားထဲကနံရံမှာဆွဲကပ်လိုက်တယ်.....ဆော့ဂျင်"အားးးးဘယ်သူလဲ"
ဆော့ဂျင်ထိုလူရဲ့မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်တော့
ဂျောင်ကု.....ဆော့ဂျင်"မင်းးးဂျောင်ကုဘာလုပ်တာလဲ"
ဂျောင်ကု"ကျွန်တော်မရတော့ဘူး...
တောင်းပန်ပါတယ်ဆော့ဂျင်......ဂျောင်ကုဆော့ဂျင်ရဲ့လည်ပင်းသားဖွေးဖွေး
လေးကိုအစွယ်နဲ့ထိုးဖောက်လိုက်ပြီးသွေးစုပ်လိုက်သည်...ဆော့ဂျင်"အားးးးး"
ဆော့ဂျင်နောက်ဆုံးမှတ်မိလိုက်တာက
အနီရောင်မျက်လုံးတွေနဲ့ဂျောင်ကုကသူ့
လည်ပင်းတွေကိုကိုက်နေသည်......Plz follow me
YOU ARE READING
~ Jinkook Short Story~ (Complete)
Fanfictionအခုမှစရေးတာဖြစ်လို့အမှားပါရင်ခွင့်လွှတ်ပေးကြပါနော်