l'mour. adrienette

four

"kahretsin!" adrien, direksiyona vurdu sinirle. sonra arabayı çevirip, marinette'e gitmeye başladı.

fırına gittiğinde, marinette'in parktaki çeşmenin karşısında dikildiğini gördü.

arabadan inip onun yanına gitti.

"gelmişsin."

"marinette.."

"hatırlıyor musun burayı? insanlar beni senin kız arkadaşın sanmıştı."

adrien bir şey diyemedi.

"hem hayatımın en mutlu günüydü, hemde en kötü günü."

"o zaman gerçek olmasını sağla.

adrien'a döndü.

"hâlâ anlamadın adrien. ben sadece sana takıntılıydım. seni neden reddetiğimi biliyor musun? çünkü arkadaş kalalım istedim. senin dediğin gibi."

"ama ben öyle olmasını istemiyordum. bana takıntılı olman neyi değiştirir? sen beni seviyorsun, hâlâ bile."

"ne olmuş yani?" evine gitmeye çalışırken adrien onu durdurdu.

"ne yapıyorsun? bırak." sert tavırla sordu marinette.

"en son senin öylece gitmeni izlediğimde, çok pişman olmuştum. tekrar olmasına izin veremem."

marinette'i kendisine doğru çekince, bir an neye uğradığını şaşırdı. çok yakınlardı.

"o zaman, izninle.." kıza daha fazla yaklaşmaya başladı.

kim, birini öpmek için izin alırdı ki? o yaptı. marinette'in kalbini nazikliğinden tekrar eritti.

marinette hafifçe gülümsedi. istediği izni ona verdi.

ve şimdi onlar, birbirlerine saplantılı iki kişi değildi. onlar âşıktı.

l'mour; adrienette.

kawrosies, 101021.

- kitabı uzun tutmak istemedim, ayrıca acemice yazdım.

- kagami karakterine hiçbir şekilde nefret kavramı yoktur.

- sadece üçü arasında [dördü] geçen kısa bir kurguydu.

- lukagami shipi her ne kadar içime sinmesede yaptım.

- ayrıca direkt dudağına yapışmak bir taciz olduğu için tüm adrienette yazarlarına söylemek istiyorum; lütfen izin alsın.

- okuyan herkese teşekkür ederim ^^.