Sa subrang lamig at fresco ng hangin na dumadampi saaking mukha ay naimulat ko ang aking mata..
Goooodddddmmmmooorrrnnniiiinnnngggg Llllllooooorrrrddd Gggggoooddd. Binibinat ang mga kamay pataas ,
Sabay bangon ng kama.Alas nuebe na pala ng umaga... pumunta ako sa sala at pinindot ang switch ng remote para umandar ang tv..
Pag sisimula.
Salang..... salang .......salang...... dungon.... n dungon..... dungon........
Love rain na pla isa sa mga paborito kung palabas ng mga koreano. At koreana..
Habang nanunuod ng tv kinuha ko ang aking cellophone at nag online sa Facebook account..ko..
Nkita kung online si joefet kaya nag send aku ng message sa kanya.
-- ? Goodnorning:-) palagi ka tlaga online nouh.?
Joefet -- Goodmorning din.. hindi nman nagkataun lng.. papunta kna ng school.?
-- hindi nouh kakagceng q nga lng ehh :-) haha
Joefet -- talaga .? Punta ka d2 sa bahay.... :-)
-- at bakit nman ako pupunta jan aber.? Nagtatakang tanong ko..
Joefet -- para sabay tayo papuntang school..
-- ahhhh sabi ko...
......Mamaya na...
Joefet-- bakit anung oras na oh... malilate ka nnman..
Julian -- eh d mauna ka nlang ttapusin q pa yung love rain eh ang ganda kaya ng episode ngayon tsk..
Joefet -- adik.!! Dito ka nlang manuod nyan..
Julian -- ayoko.! Gutom aq kakagceng q pangalang ... ibig sabihin hindi pa ako kumakain.. d ba.? Hayssttt...
Joefet -- may pagkain dito... mag prepare kna nga.!!.. bilisan mo..!!
-- ganun.? :-V sabi ko sa sarili ko ..
Joefet --> hintayin kita dito sa bahay ha.. para sabay na tayo pumunta ng school okay.?
At biglang offline. .. na sya...
Kaya nag naligo na nga ako , nag bihis , nag ayos at lumakad na..
Naghanap ako ng sasakyan... habang umaandar yung sinasakyan kung trycicle. . Unti - unting lumalakas ang pintig ng aking puso.Dugdug.....dugdug...dugdug...
Bakit ako kinakabahan.? Ng ganito.?
Subrang lamig ng kamay ko at namumutla yata ako..Hindi ko napansin na nasa pioneer ave. Na pala ako... double ride kce ako... kaya bumaba na ako sa trycicle at sumakay ulit ng yellow cab...
Habang nka upo...Kinuha ko ang cellphone ko at nag online. .
Joefet -- nka alis kna sa bhay nyo.? -----
Julian -- kanina pa malapit na nga ako...
Joefet -- dumiritso kna dito sa bahay ha.... pumasok ka lang ..
Julian -- ayoko nga...! Nakakahiya...hintayin mo ako sa terrace. ..
Joefet -- cge nandito lng ako nka upo...
Nakababa na ako sa yellow cab at lumalakad papunta ng bahay nila joefet...para akung naninigas na ewan.... parang ayaw q ng mag lakad...kinukurot ko ang aking mga kamay... ngunit wla akung maramdaman...
Natatanaw ko na ang bhay nila...
Pagpasok ko sa gate may nakita akung isang bata na nka uniform. ..Budi naay tao --> sabi ng bata
Joefet --paupuin mo muna...
Hindi na ako umupo dahil lumabas na din sya...
BINABASA MO ANG
Chance Changes
RandomI made this story because. I want to share this to all of you because I want you all to know that if there's a person who really care, love and trust you so much don't waste him/her .. value and respect him/her.