~Kocham cie...~ | Ranboo x reader | ZAWIESZONE

＊*•̩̩͙✩•̩̩͙*˚13˚*•̩̩͙✩•̩̩͙*˚＊

Kolejny dzień.

(Tak wróciłam, nie mam już szlabanu kc was)

To co miało miejsce wczoraj wolałam aby zapomnieć, od samego rana unikam Ranboo, aczkolwiek nie wiem co sobie pomyślał o tym pocałunku. W sumie co ja się przejmuje, najwyżej go zezwe jak będzie narzekał, proste i logiczne.

Po porannej rutynie zeszłam na dół aby pooglądać telewizję, po rozmowie z Willbur'em i Tommy'm, postanowiłam pójść na spacer. Sięgnęłam z szafki na buty, białe Nike, poczym założyłam i udałam się do wyjścia.
Gdy chwyciłam za klamkę, poczułam coś ciepłego na ramieniu. Od razu obróciłam się i ujrzałam tam Ranboo.

-zaczekaj, pójdę z tobą- posłał ciepły uśmiech.

Po tych słowach stałam jedynie przed bramą, czekając na niego aż wyjdzie z domu. Minęło kilka minut a my szliśmy w całkowitej ciszy, było dosyć niezręcznie, więc postanowiłam zacząć jakiś temat.

-too... Na ile tu zostajesz? -spojrzałam na niego

-na 5 miesięcy, po wigilii już wracam, a co?

-nic, poprostu tak pytam.

Długo...

Idąc, kamienną ścieżką, wokół wielkie o zielonych liściach drzewa, zaproponowałam lody. Jest środek lipca, więc czemu nie. Na środku parku była budka z przeróżnymi smakami lodów.
Idealnie.

R-jaki smak bierzesz?

Y-hmm, może śmietankowy, a ty?

R-w sumie, ja też

Zaczęłam szukać portfela bo plecaku, grzebać w każdej kieszeni. Wszystko poszło na marne. Portfel z pieniędzmi został w domu. Co ja teraz zrobię?

R-masz- wręczył mi loda do ręki.

Y-ale..- położył mi palec na ustach.

-nie ma żadnego ale, kupiłem Ci bo chciałem, nawet nie warz się tego oddawać.-opuścił dłoń i złapał moją prawą rękę, i zacisnął bardziej ucisk.

Spojrzałam na niego pytającym wzrokiem, ale nie chciałam już go o to wypytywać.

Szliśmy dalej trzymając się za ręce,  oraz się śmiejąc i opowiadając różne sytuacje z życia. Szło mi się z nim bardzo miło i fajnie... W sumie dawno nie chodziłam z chłopakiem po parku. Czekaj co. Chłopakiem? Nie no, co się ze mną dzieje z znów? To tylko przyjaciel...

Pov Ranboo

Chciałem aby ta chwila trwała wiecznie. Nie mogłem się napatrzeć na śmiejącą się y/n, jej uśmiech.. sprawiał u mnie jakieś dziwne uczucie, można powiedzieć że czuć to jak motylki w brzuchu. Zawsze tak mam gdy ją zobaczę. Chce aby byłam ze mną zawsze, jako....

Dziewczyna.

Nie potrafię jej tego powiedziec.. jej oczy, niebieskie, lśniące, pełne podziwu, patrzące w tej chwili na mnie, nagle przed twarzą pomachała mi ręką i powiedziała.

Y- Ty żyjesz? Czy jednak nie, i błąkasz się w obłokach po drugiej stronie?- zaśmiała się.

R- żyje, poprostu się zamyśliłem.

Y- o czym tak myślisz?

O kurde.
Co ja teraz zrobię.
Melanż?

R- może zrobimy sobie taką małą kameralną posiadówke aka melanż? Ja, ty, tubbo, Tommy, Clay, Sapnap, Willbur, i Karl? Co ty na to?

Y- w sumie, dobry pomysł! Chodź do sklepu kupimy jakieś dobre alko oraz przekąski, bo na pusty żołądek to ja pić nie chce.

Po tych słowach udaliśmy się do pierwszego lepszego sklepu, kupiliśmy 4 wódki, 2 wina, chipsy, żelki itp. Musiałem nieść przez ten kilometr te kilka kilogramów w torbach, y/n upierała się że mi pomoże, ale się nie zgadzałem. Bo taka mała kruszynka ma nieść takie coś? Chyba żart.