「Düzenleniyor」
↬ Diabolik Lovers animesindeki erkek karakterlerle ilgili erkek arkadaş senaryoları, headcanon, tepki, one shot vesaire içeren bir kitaptır.
↬ "Yandere" konusu da işlenecektir; headcanons, one shot vesaire şeklinde.
↬ İlk on bölüm ol...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yatağının üzerinde doğruldu. Kendine çektiği bacaklarını güçsüz kollarıyla sararken ince bileğinin üzerindeki bir çift küçük, kırmızı noktaya göz ucuyla baktı ve derince iç çekti. Mavi gözlerini çarşafının üzerindeki solmuş motiflerde gezdirirken aklındaki düşünce karmaşasını toparlamaya çalışıyordu. Dudaklarını birbirine bastırdı, nefesini verdi ve kendini tekrardan yatağının üzerine bıraktı. Gerdanına dökülen kumral saçları onu rahatsız etmiyormuşçasına gözlerini kapattı, bedeninin soğuk yatağının üzerine iyice alışmasını bekledi.
"Bundan nefret ediyorum."
Ağlamak istemiyormuşçasına kendini sıktı. Ağlamak güçsüzlük belirtisiydi onun için. Yan yattı ve cenin pozisyonunu alıp tekrar düşüncelerine odaklandı.
Yalnızca üç gündür Sakamaki malikânesinde yaşamını sürdürmeye çalışan (Y/N), böyle bir yere gönderilirken burası hakkında hiç böyle hayaller kurmamıştı. Normal olduklarını düşünmüştü Sakamaki'lerin, tabii her zamanki gibi yine yanılmıştı lâkin bu sefer ki pahalıya patlamıştı. Birçoğunun iyi bir çocukluk geçirmemiş olduğunu bilmiyordu ve bu yüzden, böyle sadistik hareketlerde bulunacaklarını düşünememişti. Tabii, vampir olduklarını öğrenmesi de ayrı bir muammaydı onun için.
Kendisini yalanlarla avutmaya çalıştı uyuyana kadar. Uyuduğunda, yüzünde hüznün ve umudun izlerini taşıyan bir tebessüm vardı.
***
"Cadıcık?"
Kız cevap vermedi ve kollarını kavuşturup tek kaşını kaldırdı, gözlerini karşısındakininyeşillerine dikti.
"Kararlıyı mı oynuyorsun şimdi?" Şapkalı onun hizasına eğildiğinde yüzünde (Y/N)'i baştan çıkaran o gülümsemesi vardı ama hayır, (Y/N) bu sefer ki vebalini affetmeyi düşünmüyordu. Kız iç çekti ve yatağın ucuna oturdu. "O kim Laito?" Başıyla nazikçe, yatağında uyuyan kızı işaret etti.
"Ah, o mu? Cadıcık~ Sen ne ara bu kadar kıskanç oldun da basit bir kızı kafana taktın?"
"O zaman neden benim uyumam gereken yerde o uyuyor?!" (Y/N) fazla tepki göstermemek için fazlasıyla çaba sarf ediyordu fakat bunun işe yaradığı pek söylenemezdi.
"Bu affettiğim manasına gelmiyor." (Y/N) iç çekti ve yanına oturması için kenara kaydı.
"Ve ben de özür dilemedim zaten." Genç adama şöyle bir bakış attı (Y/N), ardından mırıldandı. "Çıkmamıza rağmen beni yalnız bırakıp başkalarıyla takılıyorsun."
"Evet, bunda herhangi bir sorun göremiyorum Cadıcık. Sonuçta çıktığım kız sensin ve-"
"Ve onlarla yalnızca zaman geçiriyorsun. Biliyorum." diye tamamladı kız. Bozulmuş gibiydi, güzel yüzünden hüzne dair anlamlar çıkarılabiliyordu.
"Sözümü kesme, bu büyük bir kabalık." Laito'nun kaşları hafif çatılmıştı.
"Her neyse," (Y/N) ayağa kalktı. "Gidiyorum ben."
"Hayır, gitmiyorsun." dedi kesin bir sesle Laito. Yüzü o eski, nedensizce sırıttığı halini almıştı. Kız kaşlarını kaldırdı sorgularcasına.
"Buraya geldiğinde kim seni yalnız bırakmadı? Ah, ben. Kim ilgilendi? Yine ben. Nasıl yaptığım umrumda bile değil." (Y/N)'in itiraz edeceğini fark ettiğinde eklemişti.
"Bu sebeple, ne istersem onu yapmak zorundasın. Şimdi gel ve benimle ilgilen."
______________________________________
______________________________________
Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi belirtir misiniz?
Fazla zaman ayıramadığımdan zayıf bir kurgu olmuş olabilir... Umarım beğenmişsinizdir?
