𝐋ü𝐭𝐟𝐞𝐧 𝐆𝐞𝐫𝐢 𝐆𝐞𝐥... {𝐋𝐞𝐯𝐢𝐇𝐚𝐧}

Hafıza....**<6>**

                                                                  Saat sabah 07.00 suları

Levi uyandı.

 Yine kabus görmüştü. İnsonmia(?) yüzünden günde 2-3 saat uyuyordu normalde. Hange geri döndükten sonra uyuma süresi artsa da bu ona yine de yetmiyordu.

Siyah saçlı adam yanındaki uyuyan kadını uyandırmamak için sessizce ayağa kalktı.Odadaki minik lavaboda elini yüzünü yıkadı. Yine aynı sessizliğini koruyarak cama yaklaştı,dışarıyı seyretmeye başladı.

"Acaba herkes özgürlüğe kavuştu mu?"

"Sevdiğim ile istediğim hayatı mı yaşıyorum yoksa zorunda olduğum hayatı mı?"

"Bu evrende bir şeylerin bozuk olduğu belliydi ama... bu kadar olduğunu tahmin etmemiştim."

Etrafa bakındı,arkasını döndü. Mışıl mışıl, sakin bir bebek gibi uyuyan Hange'yi uzaktan inceledi. Onu tekrardan hayata dödürdüğü için pişman değildi ama sırf Hange için evren bozmak Levi'ı bencil hissettirmişti.

Saate baktı. Çoktan 8 olmuştu. Evren bozukluğu yüzünden zaman daha hızlı geçiyordu ve bunu tek bilen kişi şimdilik Levi'dı sanırım...

Hange'nin bu bozukluğu farketmemesini umarak kapıya yöneldi. Canı çay çekmişti.

Evin her köşesini aradı,taradı,sonunda mutfağı buldu. 

"Günaydın Levi"

Mutfağa girdiğinde onu Hange karşıladı.

"Gü-günaydın Hange..."

 Daha az önce uyumuyor muydu bu? Şaşkınlığını belli ederek devam etti.

"Odadan çıkarken seni uyandırdım galiba,üzgünüm."

"Sorun değil. Uykum hafiftir zaten..." stresli bir şekilde yanıtladı Hange

Sorunu anlayamayan Levi es geçmeyi tercih etti. Hange'yi Keşif Birliğinde hep kış uykusuna yatan ayı diye tanımlardı. (Dörtgöz'den sonra) Çok derin uyurdu ama onun uyuyuşunu bile izlemek zamanında bu adama huzur verirdi, ki hala veriyordu. Eskiden bilerek Hange yorgunken onu banyoya yollardı. Böylece banyodan çıktığında hem hızlıca derin uykuya geçerdi hem de Levi'ın saçlarıyla oynamaması için bir neden kalmazdı.

Eskileri düşünürken tezgaha doğru yöneldi. Kendine çay hazırlayacaktı ki çayın çoktan hazır olduğunu gördü. Öylece çaydanlığa baktı. Bu kadar hızlı mı olmuştu?!

Sanki bir şeyleri unutuyordu..

Dik dik çaydanlığa baksa da çay sevdasından vazgeçmeyen bu koca yürekli adam yine ve yine sessiz kalmayı tercih etti. 

Bardağa çayını koyarken arkasından saran kollar onu hazırlıksız yakalamıştı.