4- Ruhumun Sessizliği

87 37 3
                                    

yazar: nur19907

"Bu böyledir diye diye kaç kadın eski kocası tarafından katledildi. Sessiz kalmak çözüm mü sence?" Kollarımı iki yana açtım. Sırf şiddet gören kadınların yanındayım diye beni korkutabileceğini mi sanıyordu? Başıma doğrultulan silaha rağmen gülümsedim."Susacaksın, unutacaksın gördüklerini yoksa?" Tek kaşını kaldırdı."Yoksa ne öldürür müsün?" Bir gram korkmuyordum, ben korku kotamı çocukluğumda doldurdum.

"Kendine erkeğim diyorsan şimdi çek o tetiği." Arkamı döndüm durmamı söylese de durmadım birkaç adım attığım an gecenin karanlığında silahın sesi kulaklarıma doldu. Yolun sonuna mı gelmiştim, öyleyse neden hiç korkmuyordum?*****Karanlıkta kaybolduğunuzda yapmanız gereken ışığı aramaktır." Babam küçükken ne zaman karanlıktan korkuyorum desem bunu derdi. Kendimden emin bir şekilde gözlerinin içine baktım. 

"Karanlığın devri kapanıyor, aydınlığın devri başlıyor."******"Kimse çığlıklarıma kulak vermezken siz neden benim için uğraşıyorsunuz?" Yüzümde bir tebessüm belirdi yıllardır içimde sakladığım acılarım, bugün küçük bir tebessüm olarak yüzümde belirmişti."Görüyorum çünkü çektiğin acıları Sevda." Tam karşısında durdum. "Savaş, vazgeçme, yaşamak için savaş, ölmek için değil." İlk defa gözlerinde korkudan eser yoktu. 

Gt - Vote - Kitap TanıtımıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin