Ceyda'nın Mektubu.

22 2 4
                                    

Yaraları güzel adam ve küçük kız.

Cem Çınar - Vazgeçtik Bizde.

Yıl : 2022, bir Perşembe sabahı.

Birbirimizin nefes aldığını, yaşadığını, ara sıra güldüğünü ve çokça ağladığını bildiğimiz, onlarca gecenin kaçıncı sabahındayız bilmiyorum. Saat şu an 08:45, ben hala yatağındayım. Yatağındayım diyorum çünkü hala o evdeyim. Senin evinde, senin yatağında. Hiç bir eşyayı değiştirmedim ya da bu evin kapısını kapatmadım. Böylesi çok zor biliyor musun? Kendimi anılarla öldürüyorum her gece ama burayı da bırakamam. Seni bıraktığım bu evde, senin kokunun sindiği yatağı, sesinin çarptığı duvarları, her sabah içtiğin kahveyi koyduğun o kupayı bırakamam. Bu sana yazdığım kaçıncı yazı bilmiyorum, hepsi yatağın altında duruyor. Kimisinin yarısı yakılmış, kimisi parçalanmış ama hepsi bir arada.
Bora...
Ben zor nefes alıyorum.
Bugün 4 yıl oldu.
Ben dört yıllık bir ölüyüm ve mezarım senin yatağın.
Özür dilemek istemiyorum senden, çünkü bu hikayede biz özür dilenecek şeyler yapmadık.
Seni özlüyorum.
Sana gelebilirim ama bunu yapamam ve sende yapamazsın.
Biz birbirimize neydik bilmiyorum çünkü hiç konuşmadık.
Yan yanaydık, kalp kalbeydik, ten teneydik ama neydik bilmiyorum.
Çok çaba sarfettim. Ne olursak olalım birbirimize imtihan olmayalım diye, inan çok çabaladım.
Yapamadım.
Tek dileğim umarım iyi olursun ve güzel yaralarının acısını dindirebilirsin.
Güzel yaraların diyorum çünkü sana ait hiç bir şeyin, çirkin olması mümkün değil.
Yaraları güzel adam, seninle bu evde nefes nefese günlerini geçiren o kızı unutma olur mu?
Ben seni on yedimde tanıdım, yirmi birimde kaybettim.
Sen kaybetmedin, üzülme. Ben hep seninleyim, ellerim hep yaralarının üzerinde.
Seni seviyorum.

-Cey.

Merhaba,
Öncelikle hoşgeldiniz, umarım severek ve ilgiyle okursunuz.

Bölümlere geçmeden önce ana karakterlerimizden birer mektup yayımlamayı istedim, onları anlamanız için.

Ceyda ve Bora uzun yıllardır aklımda olan iki karakter ve uzun zamandır da kelimelerimden dökülmek için bekliyorlardı. Artık zamanının geldiğini düşündüğüm için onları bekletmemeye karar verdim.

Onları kurguladığımda yaşım çok küçüktü. Onları kendimle birlikte büyüttüm, geliştirdim, onlarla öğrendim. İlk karakterlerim, ilk heyecanım.

Şimdi onları okuyucusuna emanet ediyorum. Sizlerde güzel izler bırakmaları dileğiyle.

Sevgiyle kalın.

AŞK VE SİYAH KURDELELERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin