Bora'nın Mektubu.

10 1 0
                                    

Bir Takım Yaralar ve Uykusuz Geceler.

Emre Fel - Yâr Bensiz

Bir Perşembe gecesi, saat 03:44.

Bugün bana senden haber getirdiler. Hiç iyi değilmişsin, dümdüz yaşıyor asla gülmüyormuşsun. Uyumuyormuşsun.

Gözlerine mor halkalar inmiş, senin umrunda bile değilmiş.

Ben bunları yazarken, senin bana hediye ettiğin o radyoda bir şarkı başladı kara gözlü. Bu şarkı beni hem gülümsetti hemde gidecek başka hiç bir yerim yokmuş gibi, sana koşma isteğimi kamçıladı.

"Yar bensiz yatamazmış gözlerine uyku haram
Yar benden ayrı düşse uyuyamazmış..."

Bu adam biraz daha söylerse bu şarkıyı, soluğum kesilene kadar sana koşacağım. Seni kollarıma alıp uyutmaktan fazla istediğim bir şey yok.

Şarkıyı kapatıp senin ses kayıtlarından birini açtım. Bana okuduğun bir kitaptan bahsediyorsun.

"Çok güzeldi Bora, ağlamaktan içim çıktı."

Ses kaydı devam ederken cevap veriyorum sana.

"Seni ağlatan bir şey ne kadar güzel olabilir ki?"

Dudaklarının arasından çıkan kelimeler ruhumu kesiyor, haberin yok.

"Öyle deme, bazen güzel şeylerde ağlatır. Sen bile beni bir gün ağlatırsan, ben oturur bir de güzelliğine ağlarım."

Bu ses kayıtlarını o zamanlar pek umursamazdım. Sen seviyordun böyle şeyleri, geride iz bırakmayı.

Şimdi tüm bu anlam veremediğim ama sana ayak uydurduğum kayıtlar, senden bana kalan tek kuru dal oluyorlar.

Seni kaybolduğum bir zamanda tanıdım. O zaman diliminde nefes aldığımı hissediyorum, yaşadığımı ve özgür olduğumu. Sonra seni kaybediyorum.

Bu en büyük korkusuydu aciz ruhumun.

Gerçek olduğundaysa, kalbim artık avuçlarımın içindeydi.

Ceyda...

Şimdi bize zaman değmiş oldu değil mi?

Çok zaman hemde.

Canımı sana teslim etmişim ve dört yıllık bir ölüymüşüm. Mezarımın başındaymışsın ama, ben o dokuz tahtayı aşamıyormuşum.

Bundan sonra diyemiyorum çünkü bir sonraya, bir sona inanmıyorum.

Biz asılı kaldık kara gözlü.

O gece öldük ama gömülmedik.

Senin sevdiğin yıldızların mesken tuttuğu gökyüzünde biz asılı kaldık. Gece üzerimizi örttü, şafak bizi sarmaladı.

Sen öylece durdun.

Ben öylece gittim.

Uyu kara gözlü, tüm güzel geceler sana değsin.

Merhaba!

Umarım okuduğun satırları beğenmişsindir 🌻

Bora benim için çok özel ve çoğu zaman benim bile anlayamadığım bir karakterdir. Onu sadece hissediyor ve hissettiklerimi yazıyorum. Umarım onu hissedersiniz.

Sevgiyle kalın...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 01, 2022 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

AŞK VE SİYAH KURDELELERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin