We're Too Young

Chapter Four

Chapter Four // my Disease

Shaynie's POV

O_O

nagulat ako sa ganda ng lugar na dinalhan niya sa akin .. I can't believe na makakakita rin pala ako sa personal ng ganito kagandang view. Kadalasan kasi, nakikita ko lang ito sa mga pelikula, tapos dadalhin ng lalake ang babae doon at magtatapat ng feelings niya, O_O , don't tell me !! magtatapat si Justine sa akin ??

"Uhm. J-justine, bakit mo'ko dinala dito?", tanong ko sa kanya.

"Gusto lang sana kitang tanungin?", -Justine

"Tanungin? Na ano?", -ako.

MY GOSH !!!! Baka tatanungin niya kung pwedeng bang maging girlfriend niya ako. NO WAY !!! May Jake na ako noh!!!

"Kung okay lang kaya 'tong lugar na'to kay Pearl?", -Justine.

Ay Potek!!! Pearl na naman?? Ganun na ba talaga ka lakas ang tama niya sa Pearl na yun?

"Bakit naman ako ang tinatanong mo?", -ako

"Eh kasi, diba bestfriend kayo?", -siya

"Correction... DATI!", -ako

"Fine. Ngayon o dati, basta ang sagutin mo, yung tanong ko. Do you think is it okay for her?", -siya.

"Okay na'to, ang ganda kaya. at saka, kung mahal ka talaga niya, hindi importante ang surprises. Ang importante ay ang makasama ang taong mahal niya", -ako.

Nasabi ko ba talaga yun? over huh!

"Sige Justine! uuwi na ako", -ako.

"Hatid na kita", -siya.

"No, wa'g na. Kaya ko naman umuwi mag-isa eh!", -ako.

"Sure ka? Sige ingat na lang", -siya.

Habang naglalakad ako pauwi, bigla na lang bumuhos ang isang malakas na ulan at kasabay nito ay bumuhos rin ang aking luha.

Buti pa si Pearl, may nagmamahal sa kanya, with efforts pa. Pero ako! Wala! Like lang naman kasi ang sa akin eh! Like lang! Tapos kay Pearl, kahit like lang yung sabi niya, nararamdaman kong Love niya ito, because of his efforts! ..

Sana ganyan din sa akin si Jake.

Patuloy pa rin akong naglalakad kahit basang-basa na ako. Hanggang sa sumakit ang ulo ko at hindi ko na alam kung nasaan ako, tapos na blur na yung paningin ko, hindi ko na alam ang nangyari, basta natumba ako.

***

Pagkagising ko, nandito ako sa isang kuwarto, na hindi naman pamilyar sa akin.

"Gising ka na pala", -siya.

"J-Justine?!", -ako.

"Oh! Ba't parang gulat na gulat ka?", -siya.

"Bakit ako nandito?", -ako

"Nahimatay ka kagabi, buti na lang sinundan kita, ba't ka ba umiiyak kagabi?", -siya.

"Wala, nevermind of it", -ako.

"Sige. Aalis na ak- aaaaaaaa!", -ako.

"Aaaaaaaang saaakiiiiiit!", -ako.

"Oh bakit Shaynie? A-anong nagnyayari sa'yo? Ang init mo ah! Teka lang dadalhin kita sa doktor! Magbibihis lang ako.", -siya.

Kaya ayun! Dinala niya ako sa doktor, ang sakit-sakit talaga ng ulo ko, ewan ko kung bakit. Basta super sakit talaga. Nangyari na rin ito sa akin nung bata pa ako, mga grade 2 siguro ako nun. Tinawagan

na ni Justine ang parents ko kaya agad naman silang sumulong dito. Buti na lang walang klase ngayon at wala akong mamimiss na class.

"Mom, ano daw ang nangyari sa akin", -ako.

"Anak, umatake na naman kasi ang sakit mo, nagpaulan ka kasi kagabi, diba sabi ko sayong wag kang magpaulan?", -mom.

"Sorry mom, teka pa'no mo nalamang nagpaulan ako kagabi?", -ako

"Justine told me", -mom.

"Buti na lang at nakita ka niya", -mom.

"Mom, ano ba talaga ang sakit ko?", -ako.

"Malalaman mo rin soon anak, kapag gumaling ka na", -mom.

"Aabsent ka muna ng 1 week anak", -mom.

"But why mom?", -ako

"You need to rest, kasi kaka-attack lang ng sakit mo, kapag ma-stress ka, there's possibility na bumalik ang pag-atake ng sakit mo", -mom.

"Okay mom", -ako.

"Anak, pag hindi ka pa gumaling pag graduate mo ng high school, dadalhin kita sa Amerika, and magpapa-opera ka doon", -mom.

"What?!", -ako

"But why mom?", -ako.

"Kailangan mo talagang gawin yun anak, for your recovery", -mom.

"No Way mom!!! I don't want an operation!", -ako.

"You need to, anak. But malay mo, pag graduate mo ng high school, okay ka na". -mom.

"I don't want an operation mom!", -ako.

Sana gumaling na ako. I don't want an operation!

I don't want to go to Amerika!

I don't want to leave Justine!

Did I say Justine? That's not what I mean!

I mean, I don't want to leave Jake

and

Mae.

I Love Philippines but I hate

My Disease....