Nagising nalang ako ng mga 4 o'clock ng umaga, medyo maaga ang gising ko ngayong araw kaya napag isipan kong mag-jogging sa may park malapit dito saamin
agad naman akong bumangon katapos manood ng youtube, nag suot lang ako ng work out clothes, atsaka na lumabas
ang lamig ngayon umaga, while i was walking a saw a stray dog na mukhang nawawala siya kaya nilapitan ko naman agad, halos puno siya ng sugat ng lapitan ko, nanginig nadin siya sa lamig naawa ako ng makita pero ng tumagal-tagal ay para bang nakilala niya ako it was actually my first time na makita siya i wasn't actually familiar pero i can feel na kilala niya ako, i decided to adopt her since naawa na nga ako,
"I think I would name you snow," sabi ko habang hawak siya
tumingin naman ako pabalik sakaniya ng bigla siyang tumahol nginitian ko lamang ito atsaka na ulit naglakad
agad din naman ako umuwi katapos ko siya makita, atsaka nagpasiya magpunta ng vet since need niya ma check-up, i went to near vet in our place sabi ay mukhang nabali ang kabila niyang paa kaya nahihirapan siya sa paglalakad binigyan din siya certain medication para sa mga sugat niya umuwi nadin kami after
ganun nalang ang gulat ng mga kasambahay namin ng makita siya, i also tell them not to tell mom since ayaw niya sa dog siguradong magagalit siya pag nalaman but i have no choice atsaka ginusto ko din naman na i adopt yun dog since nakakaawa , i can't leave her in the street.
nagpunta na ako sa kuwarto katapos para ihatid siya doon, for some safety purposes also baka kung ano pa ang mangyari
after that i decided to take a nap since medyo napagod ako today, gabi ng magising ako. Mom and Dad was not around hindi nadin bago saakin to since lagi naman ako mag-isa sa house, it was so hard to be lonely hindi ko alam saan ako kakapit o kukuha ng lakas sa mga oras na kailangan ko sila pero wala naman ako magawa salamat nalang becausei was able to overcome those things, ni hindi ko nga alam paano ko ba nagawa yun before, but in the end o habang tumatagal mas doon ko nakikita ang sarili ko, it was so weird na ngayon ko lang na feel to pero parang lagi may kulang
week have been past, sa pagaaral ko lang ituon ang buong linggo ko i had such a boring life, i don't even have a friend. Walang nagbabalak kumausap o makipagkaibigan saakin, i don't know why maybe because they don't trust me okaya they just simply don't like me
na try ko din nung una pero hindi din naglast ng ganon katagal, and now natuto na ako na mag-isa natatakot nadin ako magtry ng mga new things dahil nadin sa mga nararanasan ko isama muna pa itong nararamdaman ko, i always feel dizzy every time, minsan ay natutumba nalang ako bigla but people just keep ignoring me halos dinadaan-daanan nalang ako ng iba, may mga time na magigising nalang ako ng nasa sahig padin minsan naman ay may tumutulong kung suwerte
"mi--"
