"Clea anak?"
Nagising nalang ako ng tawagin ni mommy ang pangalan ko, wala nadin si ella sa tabi ko mukhang umuwi na siya ng makatulog ako sinubukan ko pa siya hanapin pero mukhang umalis na nga talaga siya, i also forgot to say thank you buti nalang tinulugan niya ako
"Can we go home?" Sabi ko habang nakahawak sa ulo ko medyo masakit pa kasi ang pakiramdam ko
"Later, we just need to wait for Dr. Dizon para ma check nadin ang lagay mo ngayon" malumanay na sabi ni mommy
I can feel the sudden change in her mood, it wasn't new to me but I can feel she's hiding something hindi din kasi siya mapakali, I'm still observing how the way she reacts pero bigla nalang din nabago ang atmosphere ng dumating na si Dr. Dizon
***
EARLIER
"Meet me at the coffee shop later sa may clark" sabi ni ella katapos mag kuwento
"Try to observe your parents alam ko wala ako karapatan sabihin to pero let see how would they react" then she gave me a small smile
I was a bit shook the way she speak right now para bang may gusto siya sabihin saakin pero gusto niyang ako mismo ang makaalam, I'm so nervous pero still curious ako sa mga sinasabi niya
"Sure I'll meet you at 5 p.m" sabi ko atsaka siya nginitian
"I'll just buy some food ng makakain kanadin" sabi niya atsaka naglakad palayo
nakatulog nadin ako ng ilang minuto dahil medyo masakit pa nga ang pakiramdam ko, hindi ko din namalayan hindi nadin pala bumalik si ella
***
iniwan lang ako ni mommy here, she was talking again with my doctor ang pagkakarinig ko ay may balak silang dagdagan ang dosage ng gamot ko
ng lumingon sina mommy ay nagtulog-tulugan ulit ako, i want to dig deep out of my curiosity ay nakinig pa ako sa mga pinaguusap nila
"can't we just have another surgery again or mas taasan pa ang dosage"
Oh, she's the one who keeps pushing me to take those meds huh? but why? nagpatuloy lang ako sa pakikinig
"bullshit, can you even hear yourself?!" sabi ni doc mukhang naubusan na siya ng pasensiya sa kaka explain ng mga bagay-bagay
"do you think celestine would be better kapag ginawa natin yun? No your just making it worst you you aren't helping you just keep adding fuel to the fire" sigaw ni doc i can already feel the tension between them
Anong kinalaman ng Doctor ko dito? bakit parang magtagal na silang magkakilala, i tried to close my eye to relax my mind masyado madami tumatakbo sa isip ko kaya hindi makapg isip ng maayos nagulat nalang ako ng some memories start flashing in my mind hindi ganun kalinaw yun pero halos naalala ko ang mga boses, sinubukan ko ulit tignan ang mga mukha nila pero si ella lang naalala ko some people keep shouting and calling my name up until now it was still a blurry memory for me
Pakikingan ko pa sana sila ng biglang may magpop ng message sa phone ko
It was ella
From: Ella
I'm already at the coffee shop, I'll just wait for you here take your time.
To: Ella
Ok pauwi nadin kami, hinihintay ko lang si mom kausap pa kasi si Doc there we're talking with something pero hindi ko gaano maintindihan pero I think tungkol yun sa another operation for me
Hindi nadin ako nagreply kay Ella katapos nun, pauwi nadin kami sumakay lang ako sa wheel chair pretending i'm still weak, kailangan ko pa tumakas mamaya i don't know how am i going to do that pero i need to go dala nadin ng pagkacurious sa mga bagay-bagay. I want to fulfill lahat ng mga palaisipan sa isip ko, pakiramdam ko din ay yun lamang ang makakapagbigay sa'kin ng peace of mind, gusto ko nadin matahimik i always wish for peace of mind
We wait for a couple of minutes sa labas bago dumating ang sundo namin, nauna na ako pumasok sa loob ng kotse agad ko namang kinausap si kuya nagdadrive ng car para ihatid ako sa may coffee shop, i also told him not to tell mom may tiwala naman ako sakaniya since sakaniya ako lagi nagkukuwento atsaka nagpapatulong sa mga ganitong klasing bagay siya lang kasi lang kasi ang nakakaintindi sa'kin, wala ni isa kasi ang nagbabalak na sumusuway sakanila lalo nakay mom dahil sa takot. My Mom keeps using my Dad's power dahil nga mayor siya, there we're using peoples money para sa illegal business nila they tried to hide it but i guess hindi ganun kalinis ang pagtatakip nila i can still able to find it out. They are so confident na hindi ko malalaman lahat ng yun akala kasi nila ay pagkatapos ko magtake ng meds ay macclear lahat ng memories ko before pero they are all wrong
sabi ko habang sumisimsim sa kape ko nakarating din naman ako kaagad dito sa may coffee shop dahil may pinuntahan pa si mommy katapos namin siya ihatid ay agad nadin ako nagpahatid papunta dito
"Ang akala ko ay hindi ka aware, Do you know who your parents are? Mr and Mrs. Dizon, Clea," nakangiting sabi niya atsaka binaling ang tingin sa kape niya
para ako hindi makagalaw at makapagsalita ng siya na mismo ang magsabi saakin nun, parang lahat ng sinasabi niya tumatagos sa'kin hindi man ako ganun ka pamilyar sa mga nangyari noon o kung ano man iyon pero i can still feel the pain behind it
"D-do you really know them?" I was trembling this time alam ko na ang sagot pero mas gusto ko marinig sakaniya mismo yun
"Saan nga ba ako magsisimula? this happened last year May 5, 2017, Friday night umuwi ulit sila tita here that time ay hindi ko pa alam na kasama ka pala nila i accidentally saw them at the hospital pinaguusapan din nila ang same topic ngayon tunkol sa operation, mukha takot na takot sila-
"Hi it's been a while"
