Last day with you

Chapter 3: The adventure begins

Napagisip isip nila vince at dharlene na hindi pangmatagalan ang kanilang pagtatago sa bahay kaya't dali daling gumawa ng plano ang dalawa.
Boung araw nila vince at dharlene pinagplanohan kung paanu makakapunta sa townhouse nila kung saan nabangit ng mga magulang ni vince na andoon daw sila upang magtago sa mga zombie.

Dali daling naghanda ang dalawa ng kani kanilang gamit at sandata sa kanilang paglalakbay.

Vince: oh!.. handa ka na ba dharlene?

Dharlene: hm... oo handa na ako.

Vince: pamalo!.. check, pagkain!... check!, bag!... check, tubig!... check ...yhan ok na yung sayo dharlene kumpleto na?

Dharlene: kumpleto naman siguro? ay teka yung mapa natin.

Vince: ay ito dinala ko na nasa likurang bahagi ng bag ko.

Dharlen: ok na so lets go na vince.

Vince: ok magingat nalang tayo make it slow but surely.

Nang nakapaghanda na sila vince ay nagtungo sila sa pinakaunnang bayan na dapat nilang daanan ang planters town kung saan sila kukuha ng pandagdag sa kanilang supply upang makatagal sa kanilang paglalakbay.

Halos di pa nakakalayo ang dalawa ay tila natutulala sila sa kanilang mga nakikita. Mga bangkay na nakakalat mga nasusunog na bahay at mga naglalakd na mga patay.

Di sa kalayuan tila may natanaw si dharlene.

Dharlene: vince... tignan mo yung bintana na iyon tila may tao?.

Vince: saan?... oo nga may tao nga anu ba sinasabi nya?.

Dharlene: teka... tu.....long, tulong daw vince. Anu ang gagawin natin?

Vince: teka teka teka magiisip muna ako.

Dharlene: vince wag ka ng mag isip tulungan na natin sya baka mahuli pa tayu.

Vince: cge na nga bahala na.

At dali daling nagtungo ang dalawa sa kinaroroonan ng misteryong tao na nang hihingi ng tulong sa  bintana.

Vince: teka lang dharlene baka pag bukas natin ng pintuan e puno ng zombie at tayu pa ang mapahamak.

Dharlene: ok anu plano natin ngaun?

Vince: ok ganto gagawin natin pagbukas mo ng pintuan ay magsisigaw ako sa harapan nun para ako ang habulin ng mga zombie kung meron man.

Dharlene: seryoso ka?

Vince: mukha ba akong nagbibiro?

Dharlene: cge ito oh pamalo kung anu man ang mangyari.

Vince: salamat (halatang kinakabahan)

Dharlene: handa ka na ba?

Vince: oo handa na ako!

At binuksan na nga ni dharlene ang pinto.

Vince: whooooooaaaa andito ako kagatin nyu ako kung gusto nyu masarap ako whhhooooo.

Dharlene: meron ba?

Vince: teka wala pang lumalabas.

???: ahhhhhhrrggggggg

Vince: dharlene ayan na ingat nalang.

Dharlene: cge handa na ako!.

Vince: whhhhooooooaaaaaaaaa..... blag blag plong plong chak chak plang!

Dharlen: vince ok ka lang?

Vince: whoooaaaa.

Dharlen: vince?

Dharlene: ok ka lang ba?

Vince: ay sorry na carried away lang ok lang naman ako.

Dharlene: Buti naman... tignan mo yung zombie na yan wala ng mukha sa sobrang carried away mo hehehe..

Vince: mas maganda ng ganyan kaysa nakagat tayu nyan.

Nang mapatay nila vince at dharlene ang zombie na ng galing sa loob ng bahay ay maingat silang pumasok sa bahay kung saan nila nakita ang isang tao na nanghihingi ng tulong.

vince: Tao po? may tao po ba jan?...

ang tannong ni vince habang siya'y maingat na naglalakad halos pagpawisan siya sa kaba dahil na rin sa sobrang tahimik ng boung bahay at ng biglang...

BLAG!!!!!

Vince at Dharlene: whaaaoooooo ........

napasigaw ang dalawa sa pagkabigla ng mahulog ang lalagyan ng mga prutas ng makita nila ay isang pusa lang pala ngunit ng paglingon nila sa likod ay lalo silang nagulat dahil nakatayo na ang taong nakita nila sa may bintana na nakatingin sa kanila.

Vince: Whooooaaaawww!!!!.... Hm... kayo po ba ang may ari ng bahay na ito?

???: oo, ako nga ang may ari ng bahay na ito at boung puso ang aking pasasalamat sa pagtulong nyu sa akin ilang araw na ang zombie na yun sa harap ng pntuan ng kwarto ko kaya di na ako makalabas upang kumain at uminom.

at biglang natumba ang taong kinakausap nila vince at dharlene dali daling pinuntahan ni vince yung mayari ng bahay at binigyan ng pangunang lunas.

???: maraming maraming salamat talaga sa pagtulong nyu sa akin at pag bigay ng makakain at maiinom utang ko ang buhay ko sa inyo. ako nga pala si jecruise ann you may call me jec na lang.

vince: wala yun ... (^_^) kahit sinu naman siguro e gagawin un e.

jec: pwede kaya akong sumama sa inyong dalawa?

Vince at Dharlene: oo naman ..

Vince: Papunta kami sa townhouse namin mas safe doon kasi tago un saka unti lang ang tao, ayun din kasi ang iniwan na sulat ng aking magulang upang puntahan kung di pa ako infected.

Jec: salamat (^_^) ... teka mag jowa ba kayung dalawa?

Vince at Dharlene: Ah! Hindi ah magkaibigan lang kami (>.<,) ("namula ang dalawa sa pag sagot sa tannong ni jec")

Dharlene: sinagip nya din kasi ako kaya sumama ako sa kanya.

Jec: ahhhh.... Lika na handa na ako!.

Vince: Bilis ah!

Nagkatinginan silang tatlo at sabay.... tawa (^0^)

VInce, Jec at Dharlene: Ahahahahahahaha....

Madaling nagkapalagayan ng loob ang tatlo, dahil na rin sa gabi na ay doon na rin sila nagpalipas ng gabi kaysa maglakbay sa ilalim ng buwan at suyuin ang kadiliman ng paligid kaya't nagkasundo silang tatlo na magpalipas ng gabi sa bahay nila jec, ng kinaumagahan ay naghanda na silang tatlo upang tumungo sa town house nila vince.