Last day with you

Chapter 2: Morning Madness

Nang kinaumagahan nagising si vince na napakatahimik at malayong malayo sa na kasanayan nyang umaga...

Habang naglalakd si vince palabas ng kanyang kwarto tila nagtaka siya kung bakit napaka tahimik ng kanilang lugar.

Vince: mam!!!!.... dad!!!!...... mam?!.... dad?!.... glize? .... dren???...

Vince: bakit parang walang tao sa bahay namin? Cguro namili lang si mama at pumasok na si dad hm....

At dahil sa kanyang naisip ay nakampante ng unti si vince naghanda siya ng kanyang almusal at umupo sa harap ng t.v. hindi nya napansin ang note na sinulat ng kanyang mga magulang para sa kanya nang binuksan nya ang t.v. halos lahat ng channel ay public advisory at doon nya nalaman kung anu ang nangyari sa lugar nila kung bakit napaka tahimik nito simula nung nagising siya. At dahil doon nabitawan nya ang hawak nyang baso sa sobrang pagka bigla.

Vince: anu?... bakit ganto ang mga balita?... nasaan ang lahat?.

Habang tulala si vince sa kanyang pagkakatayo ay biglang may humambalos sa kanilang pintuan at siya'y nagulat sa pangyayaring iyon

BLAG!!! Ahhhhhhhrrrgggg......  BLAG!!!.... BLAG!!!.... BLAG!!!....

Vince: Anu un???...

???: ahhhhhhrrrrggggg..... BLAG!!!...

Vince: cnu yhan?!!(" pasigaw na salita ni vince ")

???: BLAG!!!..... ahhhhhrrrrrggggg..

Dali daling umakyat si vince sa kanilang 2nd floor upang makita kung sinu o anu ang humahambalos sa kanilang pintuan, nang pag silip ni vince sa kanilang bintana ay nakita nya ang isang lalaking duguan at tila wala sa tamang katinuan ngunit ang di nya kinaya ay ng makita nya ang mga laman loob nito na naka kalat sa harap ng bahay nila.

Vince: what the!!!... anu yan?.

Vince: hoy!!! Ikaw ok ka lang ba???..

???: ahhhrrrggggghhhhh

Vince: anu nangyari sayo???

???: aaaahhhhhhrrrrrggggg...

Dahil sa kanyang mga nakita ay lalong nagtaka siya sa kanyang mga nakita.

Biglang may dumating na isang grupo ng mga kalalakihan at biglang....

BANG! BANG! BANG!

Nabigla si vince ng pagbabarilin ng mga kalalakihan ang lalaking nakatayo sa kanilang pintuan.

Vince: .....

Gunner: hoy!!!... magingat ka madaming nagkalat na mga zombie sa kalsada pag nakakita ka ng mga ganun wag kang magdalwang isip na patayin sila sa ulo mo sila tirahin para mapatay. Cge ingat nalang!.

Halos di makapaniwala si vince sa kanyang mga nakita dahil na rin bago sya matulog ay napaka normal pa ng araw nya maliban nalang  nung binugbog siya ni jeric.

Naisip niya run kung bakit siya nagawang iwan ng kanyang mga magulang. Habang nag iisip at nakatanaw sa malayo ay tila may nakita siyang papel sa lapag na may sulat at dali dali nya itong kinuha at binasa doon nya nalamn kung bakit siya nagawang iwan ng kanyang mga magulang.

Halos di makapag salita si vince sa kanyang mga nabasa at napaisip siya na kung di siya nabugbug nila jeric ay kasama nya sana ang kanyang mga magulang at kapatid. Nang maka move on na si vince ay nag plano na agad siya kung papaanu siya makakapunta sa townhouse nila ang isang problema na kinahaharap niya ay isang beses palang siya naka punta doon at napakabata pa nya nung huling punta niya sa kanilang townhouse.

Habang nagiisip si vince kung paanu pumunta sa kanilang town house ay may nagsisigaw malapit sa kanilang bahay.

???: TULONG!!!...  TULONG!!! TULONG!!!...

???: Tulongan nyu po ako!

Horde of zombie: ahhhrrrggggggg!!!....

Dali daling nagtungo si vince sa 2nd floor ng kanilang bahay upang makita kung sinu ang humihingi ng tulong.

Nang makita ni vince kung sinu ang sumisigaw ay dali dali siyang bumaba at kumuha ng pamalo na pwede nyang gamitin. At nagtungo siya sa harapan ng kanilang main door upang tawagin ang babaeng humihingi ng saklolo.

Vince: miss dito dali... sssshhhhh!!!   wag ka ng sumigaw baka masundan ka pa

???: ah? ... maraming salamat (habang hingal na hingal at nanginginig sa takot)

Horde of zombie: aaaahhhhhrrrggggghhhh.....

Vince: mukhang nakalagpas na sila. Hm... ok ka lang ba?? Ms.??

???: (umiiyak pa rin sa takot)

Vince: ito oh panyo pampunas sa luha mo. Kalma ka lang ligtas ka na sa kapahamakan.

???:  maraming maraming maraming salamat ah! (T^T) (sabay yakap kay vince).

Halos mamula ang pisngi ni vince habang yakap siya ng babae first time nya ding mayakap ng isang babae maliban sa kanyang ina.

Vince: hehehehe wala lang yun kahit sinu naman siguro gagawin yun.

???: salamat talaga at niligtas mo ang buhay ko maraming salamat talaga ako nga pala si dharlene ikaw anu name mo?

Vince: ako nga pala si vincent masaya akong makilala ka dharlene. Lika mukhang gutom ka na may naitatabi pa akong pagkain dito.

Dharlene: masaya din akong nakilala ka (^_^) at maraming salamat din sa pag alok simula siguro kaninang umaga di pa ako kumakain e takbo lang ako ng takbo palayo sa mga zombie na yun.

Vince: mukha nga teka paghahanda kita ng pagkain.

Dharlene: cge vince salamat ha gusto mo tulungan kita?

Vince: cge ok lang ako pahinga ka lang jan ako na bahala sayo.

At dali daling kumuha ng pagkain si vince sa kanilang refrigerator upang ibigay kay dharlene. Natapos ang boung araw nilang nagtatago sa mga zombie upang mabuhay at maka survive.