HİÇ SANMIYORUM

ANNE....

Bakugodan

Heyecandan öldüğüm anlardan birindeyim gene. Duygularımı kaybettim sanırdım,kaybetmemişim ya da Midoriyaya olan aşkım beni düzeltti. Herneyse artık anneme bir şekide söylemem gerekiyo. Evet erken ama sonradan biz ilerlettikten sonra söylersem ve buna karşı çıkarsa bu kadar uzun süreli beraberliğimiz boşa gidicek . O yüzden artık korkaklık etmemeli ve söylemeliyim. Evet bunu yapıcam.

Midoriyadan 

Şahsen ben biraz korkuyorum hadi Bakugonun annesi neyse de benim annem öğrenince ne yapıcak. Bakugoyu bu karadan döndüremem de gayet kararlı gözüküyor. Çok seviyorum onu. Ama ya karşı çıkarlarsa ne yapıcaz. Eminim ki kız olsam her şey daha yerli yerinde olurdu. Bu duruma okuldakiler ne diyecekti. Ben neden okuldakileri düşünüyorsam. Onlara ne . Ama ya eskisi gibi bana zorbalık yaparlarsa bana. Ya Kacchanın bana yaptığı gibi yaparlarsa. Neyse bunlaarı düşünmek için daha çok erken. İlk önce Mitsuki-chanın daha sonra benim annemin nasıl karşılayacağını düşünmem gerek.. Ananıskim, Mitsuki-chan geliyo. AAAAAAAAAAA.....

*MİTSUKİ-CHAN/MC*

MC-Evet Bakugocum nedir karın ağrın söyle bakalım. İnşallah saçma sapan bir şey değildir. Evet sizi dinliyorum...

Bakugo boğazını temizledi ve sözlerine başladı

B-Anne. Şİmdi sana cidden önemli bir konuda danışmam gerekicek. Aslında danışmak değilde itiraf edelim diyelim. İlk olarak bu sana saçma mı gelir, nasıl karşılarsın hç bir bilgim yok. Çünkü bu tarz bir konuyu seninle konuşmadık. Çünkü ben kimseye karşı böyle bir şey hissetmedim. Ama ne dersen de sonucuna katlanıcam.

*Midoriya ya bakar

B- Anne..... Ben......Erkeklerden hoşlanıyorum.

*Elini tutar.

B-Ve bunun üzerine bu da kalp krizi etkisi yaratabilir ama Ben ve Midoriya... SEVGİLİYİZ.

Mitsuki-chan donakalmıştı. Oğlundan böyle birşey beklemediği için mi yoksa görüşüne karşı çıktığı için mi. Çıkmıyordu aslında. Homofobik değildi. Ama kendini bir garip hissetti. Sanırım oğlundan böyle bir şey beklemediği için şaşırdı. Mitsuki-chan uzun bir donukluk ardından kendini bahçeye attı. Bakugo telaşlanmıştı, annesinin yanına gidicektiki Midoriya elini tuttu. Ve bu tarz bişeyi senden beklemediğini o yüzden çok şaşırdığını ve şuan yanlız bırakması gerektiğini söyledi. Bakugo bunu mantıklı bulmuştu. İkiside koltuğu oturdu ve uzun bir süre konuşmadılar. Sanki içeride biri ölmüştü. Cenaze sessizliği gibi. Midoriya bir anda ağlamaya başladı,Bakugoya sarıldı ve özür diledi.

M- Bakugo çok özür dilerim. Cidden benim hatamdı hepsi. Sana hiç karşılık vermemem gerekirdi. Hiç bu eve gelmeyip sevgili olmamamız. Cidden çok özür diledi...

Bakugo neye uğradığını şaşırmıştı. Şu an ne alakaydı...

B- Midoriya, bebeğim saçmalama lütfen. İyiki bana karşılık verdin ve iyi ki sevgili olduk. O kadar çabanın ardından bunun olması beni mutlu eder.  

M-Ama ya annen senden nefret ederse benim yüzümden. O zaman sende benden nefret etmez misin.*

B-Hayır tabikide minik bebişim. Hem ben demedim mi söylerken. Sonucuna razıyım diye. Annem benden nefret etmiyicek. Nefret edersede bana annelik yapabilecek bir sevgilim var ne de olsa dimi.