Moonlight ♡ [Completed]

2.

ටේ එයාගේ ඉදිරිපස තියෙන ස්පැගටි පිඟාන දිහා බලාගෙන හිටියේ හැඟීමකින් තොරව.

"කන්න"

තමන්ගේ ඉදිරිපස වාඩිවෙලා ඉන්න පිරිමි කෙනා එයාට කිව්වා.

ටේ හිමින් හිමින් ස්පැගටි පිඟාන ඉවර කරන්න පටන් ගත්තා.

"ඔයා කොහෙන්ද ආවේ"

ඒ පිරිමි කෙනා ටේ ගෙන් විමසන්න පටන් ගත්තා.

ඒත් ටේ තමන්ගේ කටින් එක වචනයක්වත් පිට නොකරන්න පරිස්සම් වුණා.

"කතා කරන්න බැරිද?බය වෙන්න එපා"

ඒ පිරිමි කෙනා ගොඩක් කරුණාවන්තව කිව්වත් ටේ තමන්ගේ මුව විවර කලේ නෑ.මොනවා කිව්වත් විශ්වාස කරන්න බැරි තරමටම මේ සමාජය විෂමයි කියලා ටේයොන් දන්නවා.

"මම කිම් නම්ජුන්.ඔයා කොහෙන්ද ආවෙ පොඩි ළමයෝ"

ටේ එක වචනයක්වත් කතා කලේ නෑ.ඒ පිරිමි කෙනා ගොඩක් කරුණාවන්තයි වගේ කියලා එයාට පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ තේරුම් යන්න පටන් ගත්තා.

"එහෙනම් ඕක කාලා ඉවර කරන්න.මම ඔයාව ඔයාගේ ගෙදරට ගිහින් දාන්නම්"

එහෙම කියපු ඒ මනුස්සයා ටේ දිහා බැලුවා.

ඒත් ටේයොන්ගෙන් නම්ජුන්ට ලැබුනේ රැවීමක් විතරයි.

"ඕ...මම විහිළුවක් කලේ.සමාවෙන්න පොඩි ළමයෝ.."

නම්ජුන් කිව්වා.තමන්ගේ ඉදිරිපිට ඉන්න ළමයා ගෙදර කියන වචනෙට වෛර කරන කෙනෙක් කියලා නම්ජුන් ඒ බැල්මෙන්ම තේරුම් ගත්තා.

"ඔයා කාලා ඉවර කරන්න.මගේ බෝයිෆ්‍රෙන්ඩ් ඔයාට කතා කරයි"

නම්ජූන් කිව්වා.

                                      ******

"එයාට කතා කරන්න බැරි වුණත් හොඳට කන්න පුළුවන් වගේ"

නම්ජුන් හිනා වෙන ගමන් ජින් දිහා බැලුවා.

කිසිම කතාවක් නැතුව ටේ දෙවනි වතාවටත් ෆ්‍රෙන්ඩ් ෆ්‍රයිස් පිඟානක් හිස් කරනවා.

"ඉතිං බබා.ඔයා කව්ද?"

ජින් එයාගෙන් හරිම කරුණාවන්ත විදියට ඇහුවා.