Zawgyi
*Like an echo in the forest*
"ဝွါးးးးး မနက္အေစာႀကီး ဘယ္သူဆက္တာလဲမသိဘူး"
"ဟယ္လို"
"Park Jiminဟုတ္ပါသလား"
"ဟုတ္ပါတယ္ ဘယ္သူလဲမသိဘူး"
"Sunshine Schoolကပါ ေနာက္အပတ္ေက်ာင္းဖြင့္
ေတာ့မွာမို႔ ေက်ာင္းသားစာရင္းမွာ အတည္ျပဳလက္မွတ္လာထိုးေပးဖို႔ ဖုန္းဆက္လိုက္တာပါ"
"အာ ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္အခုပဲလာခဲ့ပါမယ္"
တစ္ဖက္ကလူ ဖုန္းခ်သြားတာနဲ႔ Jimin
မေန့ကအေၾကာင္းကို ရုတ္တရက္သတိရသြားတယ္။
......
"ဒီမွာ ေကာင္ေလး"
Jiminအသံလာရာအေနာက္ဖက္ကို
လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့
ဟမ္......တကယ္ပဲလား
ဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္ႏိုင္ရတာလဲ
ဘာလို႔ဒီေလာက္ေတာင္တိုက္ဆိုင္ေနရတာလဲ
"Jung.. Jungkook hyung!"
"ေကာင္ေလးရဲ့တစ္ခန္းေက်ာ္က ကိုယ္ပဲမို႔
အတူတူျပန္ဖို႔ ထယ္ေယာင္းကေျပာလို႔"
"ေအာ္.... ေအာ္ ဟုတ္.. ဟုတ္.. ဟုတ္ကဲ့"
မ်က္လံုးေတြမ်က္ခံုးေတြကို လူႀကီးနဲ႔တူပါတယ္လို႔
ထင္ေနတာ Jungkook hyungက
မင္နီးရဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာလူႀကီးျဖစ္ေနတာပဲ။
ျပန္လာတဲ့လမ္းတစ္ေလ်ွာက္လံုး ႏွစ္ေယာက္လံုး
ဘယ္သူ႔ဘက္ကမွ စကားသံတစ္ခြန္းေလးေတာင္
ထြက္မလာခဲ့။
"hyung မင္နီးရဲ့အခန္းလဲေရာက္ၿပီဆိုေတာ့
မင္နီးဝင္ေတာ့မယ္ေနာ္"
Jungkookဘာစကားမွမေျပာပဲ Jimin
ကိုသာစိုက္ၾကၫ့္ေနလိုက္တယ္။
JiminေလးJungkookဆီကစကားျပန္ကို
ေစာင့္မေနေတာ့ပဲ အခန္းထဲဝင္ၿပီး တံခါးပိတ္ခါနီးမွ
"Goodnight ေကာင္ေလး" တဲ့
ဒီစကားေလးေၾကာင့္Jiminတစ္ေယာက္
အခန္းထဲမွာ ဟိုလိွမ့္ဒီလိွမ့္နဲ႔ ညၪ့္နက္မွသာ
အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့သည္။
......
ေက်ာင္းေရာက္လာေတာ့ ကိုယ့္လိုပဲ
လက္မွတ္လာထိုးၾကတဲ့လူေတြ အမ်ားႀကီးပဲ
ဒါနဲ႔ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ရံုးခန္းက ဘယ္မွာပါလိမ့္?
YOU ARE READING
Like Brother 💔
Fanfictionအေစာႀကီးကတည္းက မခ်စ္ဖူးဆိုရင္လဲ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြေပးၿပီး ခ်စ္လာေအာင္မဖန္တီးခဲ့ပါနဲ႔လား လူႀကီးရယ္💔 #Park Jimin ကိုယ့္ဘက္ကအမွားေတြႀကီးပါပဲ ကေလးရယ္ ကိုယ့္ဘက္ကရွင္းရွင္းလင္းလင္းမရိွခဲ့လို႔ အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ကေလး...
