Coffeeဆိုင်ထဲတွင် Luhanနဲ့ Baekhyunတို့စက်းပြောနေကြတယ်
"Baek မင်းကိုငါမေးစရာတခုရှိတယ်ငါမရှင်းလို့"
Baekhyun သူပြန်မပြောချင်တဲ့အတိတ်ကအကြောင်းတေကိုမေးတော့မယ်ဆိုတာသိနေတယ်
"အခုဒီကိုအပြီးပြောင်းလာတာလား"
"အင်း ဟုတယ် uniမှာစာသင်ပြီးဒီမှာပဲအခြေချတော့မလို့လေ"
"ဒါဆိုအန်တီတို့ကရော USမှာပဲနေပြီးဒီကိုပြန်မလာကြတော့ဘူးလား"
"အင်းး မေမေတို့ company ကအဲ့မှာအဆင်ပြေလည်ပတ်နေတော့အဲ့မှာပဲနေတော့မယ်ထင်တယ်"
"ဒါနဲ့အဲ့နေ့ကဘာတေဘလိုဖြစ်သွားတယ်ဆိုတာငါ့ကိုပြောပြပါ လား Baek ငါသိချင်လို့"
"ငါအဲ့နေ့ကကိစ္စကြီးကိုပြန်အမှတ်မရချင်တော့ဘူးသူ့အပေါ်ကိုအားနာလွန်းလို့ပါ"
"ဒါပေမဲ့မင်းသိချင်တယ်ဆိုရင်ငါပြောပြပါ့မယ်အခုတော့ငါပြောပြဖို့အဆင်သင့်မဖြစ်သေးဘူး "
"အော် အေးပါမင်းအဆင်သင့်ဖြစ်မှပြောပြပေါ့ငါလဲတစွန်းတစတော့ကြားထားပါတယ် မင်းအဆင်ပြေရဲ့လားလို့စိတ်ပူနေတာ"
"အင်း မနက်ဖြန်ကျငါ့အိမ်လာခဲ့လေ အဲ့တော့မှအကြောင်းစုံပြောပြမယ်"
"အော် အေးအေး လာခဲ့မယ်"
ဒီလိုနဲ့ Baekhyunလဲ Luhanကိုအိမ်ပြန်ပို့ခိုင်းလိုက်တယ်
အိမ်ရှေ့ရောက်တော့"Luhanအိမ်ထဲဝင်ပါဦးလား"
"တော်ပြီကွာ မဝင်တော့ဘူး မနက်ဖြန်မှအေးဆေးလာခဲ့တော့မယ်"
"အော် အေးအေး"
"သွားပြီနော် Baek"
"Om ကားကိုဂရုစိုက်မောင်းသွားဦး"
"အေးအေး သွားပြီ"
Baekလဲအိမ်ပေါ်တက်ခဲ့ပြီးကုတင်ပေါ်ခနလှဲပြီးမျက်လုံးပိတ်လိုက်တော့အတိတ်ကအကြောင်းတေပြန်မြင်လာတယ်
စားပွဲပေါ်တင်ထားတဲ့ဓာတ်ပုံမှန်ဘောင်လေးတခုကိုကောက်ယူပြီးကြည့်လိုက်တယ်
"အရမ်းသတိရတယ် မောင်ရယ်"
ဓာတ်ပုံလေးပေါ်ကိုမျက်ရည်ပေါက်လေးများကျဆင်းလာတယ်
ESTÁS LEYENDO
Waiting For You 💗(complete)
FanficYeolသာအဆင်ပြေပြေနဲ့ပျော်ရွှင်နေမယ်ဆိုငါငိုနေရလဲပျော်ပါတယ် Yeolသာအဆင္ေျပေျပနဲ႕ေပ်ာ္႐ႊင္ေနမယ္ဆိုငါငိုေနရလဲေပ်ာ္ပါတယ္