We fell in love in October

October

Unicode

"ဆောနူ"

"အခုတလော ဘာတွေတွေးဖြစ်နေလဲ"

ဒီလိုမျိုးပြောတော့...ရင်ဖွင့်ချင်သားပဲ။

"တစ်သက်လုံး ကိုယ်သဘောကျလာတာ…
ကိုယ့်ဟာကိုလဲ တော်တယ် ထင်ခဲ့တယ် ဒါပေမယ့် သိလိုက်ရတာက ဒီတိုင်းသာမန်ပဲ တော်နေတာ မဟုတ်တဲ့အပြင် ကောင်းကောင်း လုပ်နေတာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာပဲ.."

စကားအဆုံး အနည်းငယ် ပြုံးလိုက်ရင်း သူ့ကို အားနာနေသော ပုံစံဖြင့် ကြည့်နေသည့် နီခီ့ကို ခေါင်းခေါက်လိုက်သည်။

"ငါ့ကို မသနားနဲ့...အဲ့လို လာမကြည့်နဲ့ အသနားမခံချင်ဘူး"

"ဒီတိုင်း ဝမ်းနည်းစရာပဲလို့ တွေးမိလို့"

"သီချင်းဆိုတာကိုလား…"

ဘယ်လိုသိလဲဆိုတာတော့ မမေးဖြစ်ခဲ့။

"အင်း.."

"ဆောနူ သီချင်းဆိုတာ ကျွန်တော်တော့ သဘောကျတယ် ကောင်းကောင်းလုပ်နေတယ်လို့ တွေးတယ်"

နီခီသည် ရယ်ရင်း ပြောသော်လည်း မရယ်နိုင်သော သူမှာ ဆောနူ ဖြစ်သည်။ နီခီတကယ်ပြောနေတာဆိုရင် ကောင်းမှာပဲ ၊  အားနာလို့ လိမ်တာသာဆိုရင် မုန်းမိလိမ့်မယ်လို့...စိတ်ထဲ တွေးနေမိသည်။

ဘယ်လိုထင်လဲ...၊ သူတကယ်တမ်း ဒါမျိုး ချီးကျူးစကားတွေ မယုံပေ။

"လိမ်တဲ့နေရာမှာ တော်သားပဲ"

"ဒါပေမယ့် အခုနောက်ပိုင်း သီချင်း မဆိုချင်တော့ဘူး…မကောင်းတာသိရက်နဲ့ ကြိုးစားနေတာကို ငါ.. သနားလာတယ်"

"ဆောနူ ပျော်တယ်မလား သီချင်းဆိုရင် …
အဲ့လိုမျိုး ခံစားချက်နဲ့ လုပ်ရင် ဒီလိုအတွေးတွေ မဝင်တော့ဘူး ...သေချာတွေးကြည့် ဆောနူ သဘောကျလို့ပဲ သီချင်းဆိုတာ ကြိုးစားတာလေ"

"ဘယ်သူ့ကို ပြသဖို့ ဘယ်သူ့စီက အသိအမှတ် ပြုခံချင်လို့ အဲ့လိုတွေမှ မဟုတ်ပဲ"

"ဘာပဲပြောပြော ဆောနူကအတော်ဆုံးမလို့ သဘောကျတာကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့လုပ်"

ဒါမျိုးတွေ….အမေအရင်းစီကတောင် မကြားဖူးတာတွေပဲ...။

လူတစ်ယောက်ကို သဘောကျတာ မကျတာထက် ထိုလူသည် ကိုယ့်ကို ပျော်ရွှင်အောင်
လုပ်ပေးရင် သံယောဇဉ်တွယ်တတ်တာ သဘာဝမဟုတ်လား။