Söylediğim gibi diğerleri gibi bir hayata sahip olmasam da onlar gibi olmam gereken konular da vardı. Ve bunun başını okul çekiyordu. Bugün ise İzmir'e taşındığımızdan beri okula gideceğim ilk gündü. Sabahın altısında uyanmak zorunda kaldım. Hızla duşa girdim ve koruma taktığım telefonumdan Alan Walker&Awa Max'ten Alone şarkısını açtım. Aslında bu şarkı benim kişiliğime ve yaşam tarzıma pak uymuyordu. Ben kimseye ihtiyaç duymuyordum. Yalnız başıma bir omuz olmadan da ağlayabilirdim. Tüm hayatımı ihtiyaçlarının karşılandığı kapalı bir odada tek başıma kitap, müzik ve uykuyla geçirebilirdim. Fakat yine de bu şarkıyı dinliyordum. Çünkü garip bir şekilde hoşuma gidiyordu. Aslında , diğerleri gibi olmayı merak etmiyordum değil. Ve bazı şarkılar bana düşündürtüyordu. Acaba onlar gibi olsaydım , ne hissederdim ? Ve bu şarkı da bana düşündürten, hissetmemi arzulayan şarkılardandı. Fakat hissedemiyordum. Onlar gibi "sevgi kelebeği" olmayı hayal dahi edemiyordum. Ya da onlar gibi sahte olmayı , maske takmayı asla beceremezdim.
Kafamda düşünceler dolanırken şarkı bitti ve ben de duş almayı bitirdim. Kıyafetlerimi giyinip saçlarımı kuruttum. Omzumun biraz aşağısına gelen ve kıvırcık dalgalı karışımı saçlarımı kurutmaktan nefret ediyordum aslında. Fakat ıslak olduklarını gören annem beni bıçaklayabilirdi bile. Saç kurutma da bittikten sonra direk çıkıp içinde not defterim ve birkaç kalem bulunan siyah , üzerinde küçük bir marka logosu bulunan çantamı sırtıma atıp hızla kapıdan çıktım. Arkamdan annemin "Heey! Kahvaltı etmedin. Daha ilk günden başlama tatlım!!" diye seslendiğini duydum fakat umursamadan gri hırkamın kapüşonunu kafama geçirdim. Evimize ait küçük bahçede babamın köpeğimizin kulübesini tamir ederken gördüm. Onunla göz göze geldiğimde bana acır gibi baktığını gördü. Selam dahi vermeden kafamı hışımla çevirdim ve hızla yoluma devam ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ISSIZ AŞK
Dla nastolatków"Ben geceydim o ise ayım olmaya kararlıydı..sonra ben de onun için yıldızları oluşturdum..birlikte parladık gökyüzünde.. ."
