Benim hikayem

Adsız Bölüm 4

nereye gitceğimi bilmiyordum sadece yapabildiğim tek şey yürümekti beynim durmuştu düşünmüyordum anlamıyordum bu kadar basitmiydi ? hehh, söylenen sözleri unutmak bu kadar kolaymıydı?

sahile gittim oturdum biraz saat 00.00'dı moralim gerçekten bozuktu bana neden söylememişti bana neden fikrimi sormamıştı? Aaa evet sordu, söyledi ama bi sene sonra mı? evlenceği zaman mı? beni ne olarak görüyor du? neyi ifade ediyordum annem için? sadece bi süs mü ? yoksa bi çocuk mu?

sabaha  kadar sahilde oturup düşündüm bağardım gece boyunca, ben ve bi kaç içmişlerden başka kimse yoktu, güneşin doğmasını izledim eminim şuan çok kötü gözüküyordum moralım -0 altı 0' dı o eve bidaha dönmek istemiyordum..

kalktım oturduğum yerden telefonum dün evden çıktığımdan beri kapalıydı annem arayıp duruyor du ada ya da  söylemiş sanırım ordan burdan sıkıştırıyolar dı beni..

rahatlamak istiyordum, kendi kendime kalıp kafamı dinlemek istiyordum, bağarmak istiyordum,sinirliydim ve çok kırgın.. O kafayla babamın yanına gittim onunla konuştum her zaman onunla konuşmak bana iyi geliyor du rahatlıyordum, toprağını koklamak,bana huzur veriyor du özlüyordum ama hatırlamıyordum..

10 gibi ömer'e gittim ailesiyle ayrı yaşıyordu babasıyla annesi ayrılmıştı anneside başka bi adamla evlenmişti ve araları pek iyi değildi ömer o adamı hiç sevmezdi babası ise londrada yaşıyordu, orda büyük bir şirketleri varmış orayla  ilgileniyor du..

bugün hafta sonuydu aynı zamanda akşam parti vardı, evdedir diye düşünüyordum neyse kapıyı çaldım açan bir kız dı, kumraldı gözleri ela, saçları hafif sarıya benzer bişey  ve çekici bir vücudu vardı..

rüzgar - ömer evde yok mu ?

- evde, sesleniyim istersen 

kıza cevap vermeden içeri girdim arkadaşımın evine girmek için bide izin mi istiycektim?  zaten kafam bozuktu bide onunla uğraşamazdım.. Bu kabalığım için kızın arkamdan küfür ettiğini duydum,ama umrumda değil di ..

 arada sırada geldiğim zaman kaldığım bi oda vardı oraya gittim. Duş almaya ihtiyacım var dı.

kapının açıldığını duydum sanırım Ömer di banyodan çıktığımda kapıya yaslanmış kollarını birbirine dolamış beni bekliyor du sanırım..

ömer - neyin var  dostum,dün telefonun kapalıydı olanları duydum 

rüzgar - sonra konuşalım 

ömer - peki sen takıl ben içerdeyim 

sağ alimle sol omzunu,saol anlamında sıvazladım..

ömer - bu arada içerdeki kuzenim, ziyarete gelmiş bir süre burda  kalıcak 

rüzgar - anladım,ben yatıcam bi isteğin var mı ? 

ömer - yok takıl sen,bişey olursa seslenirsin 

diyip odadan çıktı hep böyle zamanlarımda yanımda olan oydu çocukluğumdan beri ömerle arkadaştık ve ona güvenim tamdı,her zaman kendinden emin bir tavrı vardı ve net konuşur du,bu yüzden onu kendime çok yakın görüyordum..

yatağa girip kafamı yastığa koyduğumda düşünmeye başladım,acaba dün fazla mı tepki vermiştim? sonuçta o da bi insan ve hayatında birinin oolmasını isteyebilir,insanları pek fazla sevmezdim ve sevdiğim isan -lar çok azdı bu yüzden, bu zamana kadar pek sevgilim olmadı sadece iki tane onlardan biride canan dı zaten bi iddaa üzeriney di sevdiğim için değil..

ama ada farklıydı benim için hayatım da o olduğu için,belkide hiç sevgili istemedim,belkide baştan beri kalbim ona aitti bunu henüz bilmiyordum..