Okul ikiye ayrılıyor

122 9 6
                                    

Sabah kaldığımda saat 10.28 idi. Dersim bugün 12.30daydı. Fazla hızlı olmadım. Telefonuma baktım. Rüzgar mesaj atmıştı. Mesaj aynen şöyleydi.
Kanka kendimizi pek iyi tanıyamadık ama emin ol ben çok iyiyim... yüzünü kara çıkarmayacagım...
Bende tamam diye mesaj attım. Artık çok daha mutluydum. Yanlız kalmayacaktım. Artık dörtlüydük. Herşeye rağmen biz vardık. Kavgalarda,kırgınlık, herşeye rağmen biz vardık. Okul için pijamalarımla mutfağa indim. Annem yumurta yapmıştı. Bardağıma çay doldurdum. Annem Eylülü kaldırmamı söyledi. Gittim ve Eylülü kaldırdım. Eylül kalktıktan sonra bende yemeğe tekrar indim. Yemeğimi güzelce yaptıktan sonra formalarımı giydim. Saçım düz olduğu için istediğim şekli verebilirdim. Saçımın altlarını maşa ile kıvırcık yaptım. Gözüme hafif bir kalem sürdüm. Bir de rimel... Artık hazırdım. Eylül'ü de alıp aşağı indim. Ama çantamı almadığımı fark ettim. Hemen yukarı çıkıp aldım. İşte şimdi hazırdım. Eylül'le beraber yürüyerek okula gittik. Yanımdan bir kız geçti. Görseniz çok güzel bir kız ama ruhu hiç öyle değil. Elini omzuna attı. Ve ben hemen bağırdım. Sen nabtığını zannediyorsun dedim ve elini omzumdan ittim. Kız bana Rüzgardan uzak durması söyledi. Şizofren mi ne . Okula geldik. Kız Rüzgarla konuşuyordu. Rüzgar beni yanına çağırdı. İlk baş gitmek istemedim. Sonra o kızın bana nababileceğini düşündüm. Ben ondan daha güçlüydüm. Bana bulaşanı bulaştığına pişman ederdim. Rüzgarla baya konuştuk. Tabi kız orada az daha dayansa tam ortadan ikiye ayrılacaktı. Kızın adı Büşra'mış. Büşra bana Rüzgarın yanından gitmemi söyledi. Bende sen kimi kimin yanından kovuyorsun dedim. Rüzgar benim en yakın arkadaşlarımdandı. Sonuçta aramızda asla aşk filan olmazdı olamazdı. Kız saçlarından tuttu. Tabiki karşılık verecektim. Saçlarına asıldım. Ve kız yere düştü. Kızın suratına yapıştırdım. O sırada Rüzgar beni tutmaya çalışıyordu. Rüzgarı ittim. Rüzgar yere düşmüş. Ve kafasını duvarın sivri yerine vurmuş. O sırada Büşraya öyle bir vurdum ki Büşra baya bi bağırmışti. O sırada Nil ve Görkem geldiler. Nil beni sıkıca kollarının arasına aldı. Görkem de koşarak Rüzgarla ilgilendi. Benim bir özelliğim vardır. Biri bana sarılırsa ve ben de çok sinirliysem hemen ağlarım. Ve öylede oldu. Hemen göz yaşı aktı. Ve benim boş anıma geldi. Büşra suratıma yapıştırıyordu. Kendimi kaybetmiştim. Nilin kollarından kaynıştım. Yere düşmüştüm. Yere düşmemle kafamı vurmam bir oldu. 2 dakikaya kadar bayılacaktım. O sırada Nili itti. Ve koşarak gelen biri vardı. Bir baktım. Okulun en yakışıklı çocuğu gelmişti. Hemen beni kucağına aldı. O sırada müdür ve müdür yardımcısı geldi hemen Büşrayı müdür odasına götürdüler. O sırada beni alan çocuk Nile seslendi. Hemen ambulans çağır dedi. Burnundan ve başımdan kanlar akıyordu. İşte bayilmistim. Nil ağlamaya başladı. Görkem ve Rüzgar arkadan koştular. Ambulans hemen geldi. Yakışıklı çocuk beni sedyeye yatırmış. Nil, Rüzgar ve Görkem öne binmisler. Yakışıklı çocuk arkaya oturmuştu. Hastaneye geldik. Bana bakmak için bir odaya aldılar. Ve hemen ameliyata soktular.
Evet arkadaşlar acaba yağmura nolucak diye bölüm çok heyecanlı olacak. Geç yayınlandı kusura bakmayın. Yazım hatası için özür dilerim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 30, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Ölüm ÇemberiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin