Tanışma

159 9 3
                                    

(Hikayeler yağmurun ağzından yazılacaktir iyi okumalar yazım hataları için özür dilerim. vote vermeyi unutmayın.)
Sabah annemin Yağmur kalllll diye bagırmasıyla uyandım. Erken kalmam lazımdı. Çünkü okul vardı. Üç aylık tatilden sonra okul çok saçmaydı. Hemen elimi yüzümü yıkayıp havlu ile kuruladım. Formaları giydim. İlk günden müdür ile yüz göz olmak istemiyordum. Kardeşimi kaldırdım. Bana tekme atmıştı. Suratına iki kere şaplattım. Ve yemeğe indim. Yemekte krep ve portakal suyu vardı. Hemen yemeğimi bitirdim. Hemen iki kat yukarıda olan odama çıkmaya üşensemde çıkmıştım. Saçımı yapmak için aynanın karşısına geçtim. Saçımı yandan salaş bir örgü yaptım artık hazırdım. Okulum yakın olduğu için yürüyerek gittim. Kardeşim benide bekle dedi. Benden iki yaş küçük olmasına rağmen arkadaş gibiydik. Tamam Eylül çabuk ol dedim. İlk günden okula geç kalmak olmaz der demez hemen yanıma geldi. Eylül'ün bu kadar hızlı olduğu bilmezdim. O sırada telefonuma mesaj geldi. Bir baktım mesaj çok yakın olduğum Mira'dan gelmişti. Mira benim en yakın arkadaşım onunla tam 12 yıllık arkadaştık. Ve aynı liseyi kazanmıştır yani arkadaşlıgımız daha uzun olacaktı. Ve tam bir heyecanla mesaja baktım. Üstüme dünya yıkıldı. Yerimde kalakaldım. Eylül abla abla noldu demesiyle kendime geldim. Ve gözümden iki damla yaş aktı. Eylül: abla sana diyorum dedi. Bende nolduğunu anlatıcam dedim. Eylül'le tam bir sırdaştık. Hemen yolun kenarına oturduk ve ne olduğunu anlattım. Mira'dan gelen mesaj aynen şöyleydi :
Yağmur canım çok üzgünüm ama aynı okula gidemiyecegiz. Annemler benim İstanbul'da okumamı istiyor bende bu nedenden dolayı İzmirden ayrılmak zorundayım. Seni herşeyden çok seviyorum. Kendine iyi bak. Arada bir seni ziyarete gelicem. Hakkını helal et. Diyordu. Bana bunu nasıl yapabilirdi ? Ben bu koskoca okulda tek başıma nabıcaktım ? Tek başıma mal mal oturamazdım ama ne yapacaktım. Kesin herkes beni dışlayacaklardı. Hiç kimseyi tanımıyordum arkadaşlığımı iyi yapmam lazımdı. Kötü arkadaşlık kötü alışkanlık demekti. Okula vardık. Eylül yanyana olan okuluna gitti bende sırama baktım ve yere geçtim. Yanıma çok tatlı bir kız geldi. Çok kibardı. Tanıştık adı Nilmiş. İsmi gibi çok tatlı biriydi. Onu tanımam için ona sorular sordum. Kötü alışkanlığı yokmuş. Artık onunla samimi bir arkadaşdik. Çok samimiydik. Derse girdik herkes tek tek kendini anlattı. Teneffüsde kantine gittik. Bir masaya oturduk. Yanımıza iki erkek oturdu. Kendilerini tanıttılar. Birinin adı Görkem öbürünün adı Rüzgardı. İkiside çok yakışıklıydı. Artık dörtlü geziyorduk. Hemde çok iyi bir takımdık.

İyi okumalar yazım hataları için özür dilerim. Vote verirseniz sevinirim. ☺

Ölüm ÇemberiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin