Multimedia : Alexandra Hill "cok cirkinsin bebegim cok cok -,-"
Nerden baslasam bilemedim , evden kovulmaktan mi, yoksa ailen tarafindan reddedilmek mi ? Yada sokak ortasinda dovulup bi kenera atilmam gibi mi. Yattigim zemin her saniye soguk, yanlız oldugumu bilmek caresizligimi kat kat arttiyor. Tamam devam edelim , ben Alexandra Hill ünlu is adamının kızı evsiz ,ailesiz, dovulmus ve yanlız. Tanrım sucum neydi ki bole ceza veriyorsun. Tamam belki bir kaçamak yaptim, ama sonucu bu olmamaliydi. Herseye bastan baslayalim tamam mi ? Anasinifindan baslicagim.
...
Cocukken bazi insanlar benden nefret ederdi, com icime kapaniktim. Fazla kisiyle konusmazdim sessiz oldugum icin cocuklar benimle oynamaz, beni dislarlardi. Bir gun normal bir sabah anasinifina geldigim gibi yerime oturdum, parmak boyasiyla "hayallerinin evini ciz" temalı resmimi yaparken, bir kız boyayı ustume firlatti. Yuzum ve kollarım boya olmustu. Kiz bana gulerken bir refleks olarak ayaga kalktim ve kizin burnuna sert bir sekilde vurdum. Kız gozleri doldu, ama bunun yalan oldugundan emindim. Hocaya adimi solemis , annem okula gelincede iyicene bir beni sikayet etmisler. Siktiğimin sınıfı bu sekilde bitti. Daha sonra 2. Sinifa gelelim mavi gozlu bir cocuga aşıktım, ama o zamanlar fazla guzel olmadigim icin beni reddetti. İşkence gibiydi, sanki her gunum ,acıyla geciyordu. Daha sonra baya yıl gecti hangi sınıftaydık hatirlamiyorum. Cocuk kolumdan beni tutup, adinin Trance oldugunu ogrendigim kiz in onune atti, ve ben ona şaşkın gozlerle bakarken bana ;
"Seni sevmiyorum sevmicem,bu kızı seviyorum seni sevmiyorum pesimi birak sıkıldım artik anliyor musun ? Bıktım senden."
Bana bunları soledikten sonra gozlerim doldu. Koşa koşa ,wc ye gittim tuvalete girip kapiyi kapattim. Hıçkıra hıçkıra aglarken kimseyi umursamadim, zaten donupte bu kız niye agliyor diyende olmadı. Olmazdı.
8. Sınıf mezuniyetimde degismistim, saclarimi uzatip makyaj yapmistim. Bir umit belki beni dansa kaldirir diye, butun gece bekledim.
19.00 Cagiran yok. 20.10 Cagiran yok. 21.30 Cagiran yok. 22.46 Cagiran yok.
Ve bu geceye kadar devam etti , ta ki Trance le onu gorene kadar. Nefret ediyordum, kendimden nefret ediyordum. Bidaha asla disari cikmicaktim. Evet yasım kucuktu ama o zamanlar kimse "ailem dahi" beni umursamiyordu. Bu yuzden 15 imde bir ev tuttum. Baba parası heyecanlanmayin iste.
Evet zengin olabilirdik, ama ben bir bodrum katı tuttum penceresi olmayan siyah bir bodrum. Kendimi kendim gibi hissedince, iste o zaman burdan cikacaktim. Tabi erzak,kiyafet vs ihtiyacimi karsilamak icin , cikmak zorundaydim. O zamana kadar single bir bodrumda yasadım iste. Bu olgunluk burdan geliyor, egitimime devam ettim tabi, ama birsey vardi. Hala kimsem yoktu.
Yıllar yıllar sonra artık 20 yaşındayım, kendime bakabiliyorum ama hala karanligin her tonunda olan bu bodrumdayim. Butun hıçkırıklarımın, bagırışlarımın , ağlayıp kendimi oldurmek istedigim her sey buradaydi. Gunumuze gelelim ust katta bir cocuk var , adı sanırım Christopher . Aslında umrumda degil ama bu cocukta, beni ona ceken bir sey var. Soluk yuzu renkli gozleri , duzenli saclari. Acaba onunla konusabilir miydim ? Hayır. Hala guzel degilimdir belkide. Onca yasadiklarimdan sonra, hersey aklima gelince , buyuk bir çomak sanki kalbime tam ortadan savruluyordu. Suanda zeminde oylece oturuyorum , muzik calar a bakınca, yuzumde bir tebessum olustugunu hissettim, kalkip muzigi sonuna kadar actim. Nede olsa kimse umrumda degildi, kimse. Muzige kendimi kaptirinca, uzerime bisey giymedigimi farkettim. Hemen uzun kolsuz bir tisort alip ustume gecirdim. Ve kendimi muzige bıraktım.
Evet bu bolum bole iste simdiden tşk kapak icin hilal e cok tşk •~• hikayeyi nasil isterseniz ole devam ettirebilirim sadece yorum yapmaniz gerekir yada ozelden atabilirsnz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Slim Lady //cm//
Teen FictionSen şeytana dokunamazsın ama o sana dokunabilir. Her noktasına.