Germangie - Verborgen kind

Chapter 24

Angie pov.
We zoenden en het was geweldig. Maar plotseling liep er iemand de keuken in. Ik liet German los en zag Lucia staan.

"Trut! Wat denk jij wel niet! Mijn vriendje afpakken?!" Schreeuwde ze.

"Lucia, het werkte niet tussen ons. Er is geen liefde. Ik hou van Angie. Het spijt me, maar het is over." Zei German.

Lucia stormde boos op me af en duwde me tegen het aanrecht aan. Ik was niet sterk genoeg om genoeg weerstand te bieden en viel tegen het aanrecht aan. Ik stootte met mijn zij tegen de rand aan. De pijn schoot door mijn lichaam.

Lucia bleef me stevig vasthouden en duwen. Gelukkig trok German haar bij me weg.

Er zat een grote rode vlek op mijn arm op de plek waar ze me vasthield. Ik wreef er overheen.

"Je kan beter gaan" zei German tegen Lucia. Ze keek me nog eens boos aan en liep daarna weg. Ze sloeg de deur met een klap achter haar dicht.

Nu waren German en ik weer alleen.

"Uhh ik ga slapen." Zei ik.

"Ik ga ook maar. Welteruste."

"Welteruste."

We liepen samen naar boven, maar boven ging ik naar mijn kamer en German naar de zijne.

Ik plofte op mijn bed en staarde naar het plafond.

German en ik hebben gezoend.

Hij heeft Lucia weggestuurd.

Wat betekent dat?

Zijn wij nu samen?

Zullen we ooit weer samen kunnen zijn?

Met z'n vieren een gezin vormen?

Hey, klein hoofdstukje. I know. Maar ik wilde vandaag nog iets uploaden.

Heel erg bedankt voor het lezen van mijn boek. En als je me nog niet volgt, volg me dan pls. Ik volg terug x

Good night x