Merhaba, yazıya geçmeden önce söylemek istediğim birkaç şey var. Burada giriş bölümünde, diğer bölümlerde yazdığım ve yazacağım cümleler, olaylar hiçbir din ile alakalı değildir. Mitoloji'den esinlenerek yazılmıştır. Lütfen bu konudan rahatsız olacak, sorun edecek olanlar varsa sessizce uzaklaşsın. Bu konuda beni demoralize etmenizi ve isteğimi yok etmenizi istemediğim için uyarı yapmak istedim. Uzun süredir hayalim için çabalıyorum ve düzgünce bu platformda ilerlemeye çalışacağım. Yazım ve noktalama hataları olursa lütfen kusuruma bakmayın, zamanla düzeltmeye çalışacağım. Yanımda olmuş ve olacak olanlara çok teşekkür ederim.İyi okumalar 🖤
Başlama tarihinizi ve saatinizi buraya bırakabilirsiniz.
Oy ve yorumlarınız benim için önemli, unutmazsanız çok mutlu olurum <3
"Tanrı'nın üvey evlatları"
Bölüm şarkısı:
"Nena Venetsanou, Lilith"Cehennemin kapıları kızıl saçlı bir kadın için aralandı.
Bir adım.
İki adım.
Üç adım.O cehennemi güzelliğiyle kirletti.
O bir cadı.
Hayır bir yılan.
Belki de Aydınlık ruhu, kötülüğe bulanmış bir şeytan.
Görüntüsü bir melekle eş değerdi belki de, fakat ruhu arasa bulamayacağı kadar karanlıkta, bir melekten çok uzakta gibiydi.
Artık öyleydi.
O Tanrı'nın sırt döndüğü ebedi güzellikti.Sıkıca tuttuğu beyaz elbisenin etekleri alev aldı.
Umursamadı.
Yasaklı Şeytan'ın inine girdi.
Korkmadı.
O artık şeytan'a dönüşmüş bir melekti.
"Samael!" Dedi kadın kendinden emin bir sesle. Güzel sesi bütün inin duvarlarında yankılanmıştı. Samael'in duymayı hayal dahi etmediği ses şaşırmasına neden oldu. Cehennem Ateşi'nin ihtişamıyla parlayan tahtından yavaşça indi.
Sesin sahibi görüş alanına girdiğinde gözlerini kısarak kadını izledi.
Cennet'in en önemli kadını karşısında bütün ihtişamı ve güzelliğiyle duruyordu.
Beyaz elbisesi omuzlarından aşağıya doğru tül şeklinde uzanmış, omuzlarını kapatmıştı. Elbise vücuduna o kadar tam oturmuştu ki, sanki o bile onun için yaratılmış gibiydi. Kan kızılı saçları beline kadar uzanıyordu. Dalgalanan saçlarının bir kısmı açıkken bir kısmını ise başının arkasına doğru örgülüydü. Dolgun dudakları biçimli yüzünde kusursuz görünüyordu. Buz mavisi gözleri ise direkt Samael'in gözlerine saplanmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMANIN KAYIP İZLERİ (DÜZENLENECEK)
FantasyDüzenlenip yeniden paylaşılacak ⏳️ Bir uğultu yükseldi. İblislerin uğultusu. Ardından hep bir ağızdan fısıldadılar. Sesleri gerçekte değil, zihnimizde yankılanıyordu. "Sizler unutsanız da onlar unutmaz. Zaman kayıp olsa da hiç bir zaman yok olmaz...