របាំងស្នេហ៍❤️

ហ្នឹងមែនទេអារម្មណ៍សេ្នហា?

របាំងស្នេហ៍❤️
ភាគ1
#Hope y'all enjoy my novel

នៅក្នុងក្រុមហ៊ុនមួយក្នុងបន្ទប់វឹកហាត់មួយពួកយើងក៏ឃើញក្រុមប្រុសៗមួយក្រុមអង្គុយនិយាយគ្នាព្រោះតែមិនទាន់ដល់ម៉ោងវឹកហាត់

«នែ៎!ថ្ងៃនេះខ្ញុំលឺថាមានអ្នកវឹកហាត់ថ្មីចូលមក»ក្មេងប្រុសមួយនៅក្នុងចំនោមគ្នា6នាក់បាននិយាយទៅកាន់មិត្តរបស់គេគេមានឈ្មោះថាជុង វ៉ុន
«មែនតើហើយលឺថាស្អាតទៀតផង»ហើយក្មេងប្រុសម្នាក់ទៀតក៏បន្តគេមានឈ្មោះថាជេយ៍
«ហើយលឺថាទេពកោសពេញខ្លួនទៀតផង»ហើយម្នាក់ទៀតក៏បន្តគេឈ្មោះថាស៊ូនូ
«ពិតមែនហ៎?»ម្នាក់ទៀតសួរទាំងភ្ញាក់គេមានឈ្មោះថាស៊ុងហ៊ុន
«នេះគេហូបអីហ្នឹងល្អមួយចប់»ម្នាក់ទៀតក៏បន្ដគេមានឈ្មោះថារីគីប៉ុន្តែមនុស្សគ្រប់គ្នាហៅគេថានីគី

ពួកគេកំពុងតែនិយាយគ្នាអត់តែម្នាកទេអង្គុយស្ងាត់ស្ងាមតែឯងគេមានឈ្មោះថាហេសឹង
និយាយគ្នាបានមួយសន្ទុះស្រាប់តែមានគេបើកទ្វាចូលមកក្មេងប្រុសអាយុប្រហែរ 16ទៅ17 ដើរចូលមកខាងក្នុងគេមានឈ្មោះថាសុីម ជេកគេជាកូនកូរ៉េកាត់អូស្តារលី

«សួស្ដី»សម្លេងដ៏ស្រទន់បន្លឺចេញមកពីក្មេងប្រុសម្នាក់នោះធ្វើឲ្យអ្នកនៅក្នុងបន្ទប់នោះក្រលេកមកមើលគេ
«ខ្ញុំឈ្មោះជេករីករាយដែលបានជួបអ្នកទាំងអស់គ្នា»ជេកនិយាយរួចក៏ដើរចូលទៅក្នុងហ្វូររបស់គ្នា6នាក់នោះទៅ
«សួស្ដីជេកខ្ញុំឈ្មោះជុងវ៉ុន»ជុងវ៉ុននិយាយរាក់ទាក់ទៅកាន់ជេក
«ខ្ញុំឈ្មោះស៊ូនូ»
«ខ្ញុំឈ្មោះជេយ៍»
«ខ្ញុំឈ្មោះស៊ុងហ៊ុន»
«ខ្ញុំឈ្មោះនីគី»
«ខ្ញុំឈ្មោះហេសឹង»

ពួកគេបាននែនាំខ្លួនទៅកាន់ជេកតែមើលទៅហេសឹងដូចជាចម្លែកខុសមើលទៅមុខជេកមិនដាក់ភ្នែកសោះវារិតតែចម្លែកខ្លាំងទៀតនោះហេសឹងមើលហើយក៏ញញឹមមិនដឹងថាគិតអីទៅកាន់ជេកទេ

ថ្ងៃនេះគឺហេសឹងចំម្លែងខ្លាំងមែនទេនធ្លាប់តែជាមនុស្សមិនសូចចេះនិយាយស្ដីមុខមិនស្រល់មិនចេះញញឹមតែថ្ងៃនេះដូរឡើង188ដឺក្រេនិយាយដូចជ្រូកពុលហើយញញឹមបិទមាតមិនជិត

«ហេ៎!»ស៊ុងហ៊ុនកេសជេយ៍
«ថី!?»ជេយ៍និយាយទៅកាន់ស៊ុងហ៊ុន
«នេះឯងថាហេសឹងភ្លែកអត់?»ស៊ុងហ៊ុនសួរទៅកាន់ជេយ៍
«ភ្លែកមិច?»ជេយ៍សួរស៊ុងហ៊ុនវិញ
«ឯងមិនមើលខ្លួនឯងទៅ»ស៊ុងហ៊ុនបន្ដ