របាំងស្នេហ៍❤️

កុំប្រលែងវាអីយើងត្រូវតែតស៊ូជុំគ្នា

របាំងសេ្នហ៍
ភាគ11
#Hope y'all enjoy my novel( ˘ ³˘)♥︎

«អួយយំទៅមុខអត់ស្អាតទេ»ហេសុឹងលួងជេក
«កុំប៉ះខ្ញុំ»ជេកស្រែកឲ្យហេសុឹង
«អួយបងសុំទោសឈប់ខឹងទៅបងឈប់ធ្វើចឹងទៀតហើយ»ហេសុឹងលួងទៀត
«ខ្ញំស្អប់បងឯងណាស់កុំមកលួងអីខ្ញុំមិនទទួលការលួងចឹងទេ»ជេកយំឡើងក្រហមភ្នែកក្រហមច្រមុះ
«មើលមុខទៅពេលយំចឹងទៅក្រហមភ្នែកក្រហមច្រមុះអស់ហើយលែងស្អាតបាត់»ហេសុឹងប្រាប់ជេក
«បានហើយមិនបាច់មកលួងទេលោកឯងមិនស្រឡាញ់ខ្ញុំទេ»ជេកនិយាយទាំងទឹកភ្នែកហូរមិនចេះឈប់
«នាក់ណាថាមិនស្រឡាញ់?ស្រឡាញ់ចង់តែលេបទុកទៅហើយ»ហេសុឹងលួងជេក
«បើលស្រឡាញ់មិចមិនញាំបាយដែលខ្ញុំធ្វើឲ្យទៅខ្ញុំខំធ្វើឡើងពិសេសជាងគេហើយនៅមិនញាំទៀត»ជេកនិយាយទៅកាន់ហេសុឹងវិញ
«អើយបងឈប់ធ្វើចឹងហើយបាត់ខឹងទៅចាំលើកក្រោយចាំបងញាំឲ្យអស់គ្មានសល់សូម្បីតែមួយគ្រាប់»ហេសុឹងនៅតែបន្តលួងជេក
«អឹមពិតមែនហ៎ចឹងបានខឹងហុី»ជេកតបហើយក៏បាត់យំតែល្មមបាត់យំហ្នឹងភ្នែកនិងច្រមុះក្រហមអស់ហើយដូចគេយកក្រេមមកលាបពីលើចឹងហាសហា

នាក់ក្នុងត្រូវគ្នាតែគ្នាគេទេតែអ្នកខាងក្រៅវិញសប្បាយអ៎រជាងអ្នកខាងក្នុងទៀតយ៉ាប់ម៉ងហេសុឹងនិងជេកចេញមកខាងក្រៅហើយពួកគេទាំង7នាំគ្នាទៅញាំបាយទាំងអស់គ្នាហើយនាំគ្នាមើលរឿងខ្មោយមើលវីដេអូចម្រៀងរបស់ពួកគេព្រោះដើម្បីអបអរហេសុឹងនិងជេកត្រូវគ្នាវិញ(គាំងណាស់សប្បាយអ៎រជាងគេអ្នកត្រូវគ្នាទៀត)

ពេលវេលាចេះតែដើរទៅមុខទៅៗហើយក្មេងប្រុសទាំង7ក៏មិនខុសគ្នាដែលគឺដើរតាមពេលវេលារហូតជាមួយហ្នឹងការចង់ចាំដល់ល្អៗប៉ុន្ដែថ្ងៃមួយរឿងដល់អាក្រក់ក៏បានកើតឡើង

Dispatch website:

ក្រុមបុរសដ៏ល្បីល្បាញ់មួយក្រុមឈ្មោះអីនហាយភីនពួកគេទាំងអស់សុទ្ធតែជាភេទទី3

ពណ៍រមាននេះបានលេចឡើងនៅពេលដែលអីនហាយភីនវិលត្រលប់មកវិញជាមួយនិងអ៊ាលប៊ុមខ្នាតធំទី1របស់ពួកគេជាមួយនិងបទចម្រៀងមានចំណងជើងថាTamed-Dashed