Happy B-Day : Chanlix

six

Chan, elindeki küçük hediye kutusuna bakarak gülümsemişti, geçen yıl verdiği sözü tutmak üzere sahile gidiyordu.

Büyük adımlarını sahile geldiğinde durdurmuştu. Önce deniz kokusuna içine çekmişti ve bugünü güzel düşünmeye odaklanmıştı.

Kuma bastığında içini ufak bir sızı kaplamıştı. Kapalı gözlerini açtığın o çocuğun yerinde rüzgardan mumu sönmüş pastayı görmüştü.

Koşarak oraya gitti.

Pastanın altında ufak bir fotokart ve defter vardı.

Çocuğun yerine oturarak pastayı kumun üzerine koydu ve zarfı aldı. Korku içinde zarfı açmıştı. Karşılaştığı küçük notla hazırda yaşlı olan gözünden bir damla düşmüştü.

"Sen bunu okurken ben çoktan bu dünyadan gitmiş olacağım. Bunun için çok üzgünüm çünkü seninle tanışmak çok isterdim.

5 yıl boyunca beni yalnız bırakmadığın için teşekkür ederim. Fakat ben daha fazla burada kalamam"

Akan göz yaşlarına rağmen önünü rahatça  görebiliyordu. Notu tekrar zarfa koymak üzereyken içinin boş olmadığını gördü.

Notu uçmaması için defterin arasına bırakarak zarfın içindekini çıkarmıştı.

Bir fotokarttı ama bu Chan için sadece bir fotokart değildi. Çünkü o, ismini bilmediği çocuğun ilk defa gözlerindeki tüm ışıltısını ve saf mutluluğunu görmüştü.

Bu onun içini daha çok acıtırken defterin kapağına açmıştı. Günlük olduğunu görünce fotokartı zarfa koyup, zarfıda defterin arasına koyarak yerden kalkmıştı.

Kumun üzerinde kalan pastayı eline almış, cebindeki çakmağı çıkartarak sönen mumu geri yakmıştı.

Mumu üflemeden önce dileğini diledi.

"Umarım olduğun yerde mutlusumdur."

Mumu söndürdükten sonra pastayı çöpe atarak evine gitmişti.

~

Evine adımını atar atmaz soluğu odasında alan Chan, sabaha kadar ismini öğrendiği, adının Felix olan gencin ağlayarak sadece günlüğünü okumamış, bunca zaman çektiği acıları öğrenip bu zamana kadar nasıl bunlara karşı göğüs gerdiğine şahit olmuştu.