Pg-26

3.4K 243 3
                                    

{Unicode}

"မောင်"

ရင်ခွင်ထဲက ကျွန်တော့်အချစ်ဆုံးလေးကအသံပိစိလေးနဲ့ခေါင်းလေးထောင်ကာခေါ်လာလေရဲ့

"ဗျ့ "

"မေမေ့ကိုဘယ်လိုမှပြောမထွက်ဘူး"

"ဒီကိစ္စကလျှိုဝှက်ထားလို့မှမရတာ အချစ်ဆုံးရယ် လက်ခံရမှာဘဲ ပြောမှကိုဖြစ်မှာလေ"

"အင်းနော် ဖေဖေလည်းခုဆိုကောင်းကင်ပေါ်ရောက်နေလောက်ပြီပေါ့"

"အင်း အချစ်ဆုံးနဲ့အချစ်ဆုံးမေမေကိုအမြဲစောင့်ရှောက်ပေးနေမှာ "

"ကလေးလေးကိုကောချစ်မယ်ထင်လားဟင်"

"သူ့မြေးလေးဘဲ ချစ်တာပေါ့ အချစ်ဆုံးရ"

"အင်းပါ"

ရင်ခွင်ထဲကိုခေါင်းလေးပြန်လှဲချလိုက်ပြီး အကျီစတွေကိုလက်လေးနဲ့ဆွဲလာကာ

"မောင် အခုထယ့်ပုံစံက မောင့်မျက်လုံးထဲမှာအရမ်းအားနည်းနေလားဟင် "

"ဘာလို့လဲထယ်ရဲ့"

"ကိုယ်ဝန်ကြောင့်လေ"

"မဟုတ်တာကွာ မောင်တို့ရင်သွေးလေးကိုလွယ်ထားပေးတဲ့အချစ်ဆုံးက ကမ္ဘာပေါ်မှာအရဲရင့်ဆုံးဘဲ "

"မောင့်ထက်တောင်လား"

"ဒါပေါ့မောင့်ရဲ့သတ္တိတွေကအချစ်ဆုံးနဲ့ယှဉ်ရင်ဟိုးအောက်မှာ"

အချစ်ဆုံးလေးက သဘောကျလို့နဲ့တူပါရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာတစ် ခစ်ခစ်နဲ့ရီပါလေရော

"အခန်းထဲပြန်ဝင်ရအောင် အချစ်ဆုံးမေမေ့ကိုအမှန်တိုင်းပြောဖို့အချိန်ရောက်ပြီလို့ မောင်ထင်တယ်"

"အင်း မောင်"

မောင့်ရဲ့လက်မောင်းကိုချိတ်တွဲလိုက်ရင်းသာ ရှိသမျှအားတွေတင်းထားပြီး ဒီစကားကိုပြောရင် မေမေ့ရှေ့မငိုမိဖို့ကိုယ့်ဘာကိုယ်သာ စိတ်ထဲတွင်ကတိတွေအထပ်ထပ်ပေးနေမ်ိတယ်။

"သား ထယ်လေး"

ကုတင်ပေါ်က မေမေက အသံဖျော့ဖျော့လေးနဲ့ခေါ်လာပါလေရော

"မေမေ"

"သားဖေဖေဆီလိုက်ပို့ပေးမလို့လား"

Sugar Baby[Completed]Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang