Can you make this life better for me ? |chanlix fic|

Bu kim böyle ? Kalbim neden hızlandı ?

Aralarında geçen son okul konuşmasından birkaç gün sonra babası Chris'i alıp, müdürünün arkadaşı olduğu bir okula gittiler. Arabadan inerken babası Chris'e "Umarım okulu beğenirsin, okulun müdürü lise arkadaşım oluyor. Eğer okulun sistemini falan beğenirsen dediğim gibi direkt kaydını yaptıralım olur mu ?" diyince Chris "Olur baba." demekle yetindi.
Okula doğru yürümeye başladılar ve Chris okulu görünce şaşırdı. Okul nasıl dese bilemedi ama... Sanki çok fazla zengin işi duruyordu. Buraya layık değilmiş gibi hissetti ama daha sonra tek amacının eğitim olduğunu kendine hatırlattı ve annesini gururlandırmak için elinden gelenin en iyisini yapacağı hakkında kendine söz verdiği sıra babasıyla okulun kapısından içeri girdiler.

Babası danışman kısmına giderek bir şeyler sorduktan sonra Chris'in yanına geldi. "Müdürün odası üst kattaymış, çıkalım." diyince Chris kafasını salladı.
Merdivenlere yöneldiler, yürürlerken Chris etrafına göz gezdirdi, zengin olduğu sıfatından bile belli olan kişilerle çevriliydi etrafı. Hepsi grup şeklinde konuşuyor ve kahkaha atıyorlardı. Kimisi Chris'in onlara baktığını fark edince onlar da dönüp ona bakıyordu, Chris bunu fark edince utanıp önüne dönüyordu. "Nasıl alışacağım olum ben buraya, tek bir arkadaşla büyüdüm ben." diye düşündü. "Neyse alışırız bir şekilde." dedi ve önüne dönüp babasını takip etti.
Merdivenleri çıktıktan sonra sağa dönüp karşıdaki son odanın kapısına vurdular. İçeriden sinirli bir "Gel !" sesi gelince babası kapıyı açıp içeri girdi, Chris de onu takip etti. Chris içeri girince koltukta sinirle homurdanarak oturan adamın karşısında ayakta kafasını yere eğmiş ; açık sarı tonlarında saçı olan, beyaz tenli ve göz kenarlarından görebildiği kadarıyla çilleri olan, saçı başı dağılmış ve kravatı boynunda asılı bir çocuk gördü.
Koltukta oturan adam, babasını görünce ayağa kalkıp ona ve babasına doğru yürüdü. Müdür "Heeyy, sonunda geldiniz nerelerdeydin be adam sabahtan beri sizi bekliyoruz." diyip babasına sarıldı ve babasını oturması için koltuğa yönlendirdi daha sonra Chris'e doğru dönüp "Sen de otursana oğlum." diyince Chris kafasını sallayıp odadaki çocuğun yanında duran diğer koltuğa oturdu. Müdür o çocuğa tavırlı bir ses ile "Kenarda bekle !" diyince çocuk "Peki efendim." dedi ve kenara geçip orada durmaya başladı -konum olarak Chris'in hemen dibindeydi- 

Babası ve müdür ilk önce uzun uzun sohbet ettikten sonra müdür Chris'e okul hakkında bilgi verdi ve okulun ilerleyişinden, sınavlardan ve belirli olan bir düzenden bahsedip bir sorun olup olmadığını, bunun da ona uyup uymadığını sordu. Chris "Hayır bir sorun yok elbette ama beraber okuyacağım kişilerden yaşça büyük olduğumu biliyorsunuz değil mi ?" diye sorunca müdür ufak bir kahkaha attı ve "Evet oğlum, geçenlerde babanla konustuğumuzda bundan bahsetmişti. Bunda bir sorun yok merak etme sen." diyince Chris'in içine su serpildi.

Chris'in diğerlerinden büyük olduğunu söylediği sıra oradaki çocuk kafasını Chris'in olduğu tarafa doğru kaldırdı Chris bunu fark edince o da kafasını çocuğa doğru kaldırdı. Daha sonra çocuk Chris'e gülümsedi. Bu gülümsemenin sahibi sanki az önce üzgün ve düşkün halde değilmiş ve hiçbir şey yaşamamış gibiydi. Chris ne yapacağını bilemedi ama o da ayıp olmasın diye çocuğa karşı sırıttı ve önünde döndü. Çocuk hala ona bakıyordu.
       _______________________________

Chris ve babası müdürün odasından çıkarken müdür Chris'in babasına "Bütün işlemleri hallettik, Chris bugün kitaplarını alsın, daha sonra da her şeyini hazırlaması için bugün ona izin verelim. Yarın okula başlar. O zaman hayırlı olsun !" dedi ve babasıyla el sıkıştı. Chris de gülümsemekle yetindi ve saygı bağımında önünde eğildi. Babasıyla beraber aşağı indiler. Chris'in aklı hala o çocuktaydı. "Niye gülümsedi bana ya ?" diye düşünüyordu sürekli.
O sıra babası Chris'e :
- Arabaya git, ben müdür yardımcısından kitapları alıp geleyim.
- Baba ağırdır şimdi ben de geleyim.
- Olur ama önce bir lavaboya gireceğim. İki dakika bekle bari gidip alalım sonra.
- Tamamdır kapının önündeyim o zaman.