My sea..

Chapter 1 - back to korea..

"Omma!!wae wae?jebal tonajima!..omma..jebal"အသက္၁၈ႏွစ္အရြယ္jiyeonေလးေသဆံုးေနၿပီျဖစ္တဲ့သူမအေမေရွ႔မွာေအာ္ဟစ္ကာငိုေႂကြးေနသည္။အသက္မရွိေတာ့သည့္အေမရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကိုအတင္းလႈပ္ႏိုးရင္းအရူးမီးဝိုင္းျဖစ္ေနေသာသူမကိုေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကလူေတြကသနားသည့္အၾကည့္မ်ိဳးျဖင့္ၾကည့္ေနၾကသည္။သူမအေမကားလမ္းသို႔ျဖတ္ကူးစဥ္ကားတစ္စီးကအရွိန္ျပင္းစြာျဖင့္တိုက္ကာထြက္ေျပးသြားသည္.jiyeonမ်က္စိေရွ႔မွာပင္သူမအေမေသဆံုးသြားသည္။"omma..please don't die.."jiyeonအသံေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးျဖင့္နာက်ည္းစြာေျပာလိုက္၏..သူမတစ္ကိုယ္လံုးလည္းသူမအေမရဲ႕ေသြးေတြေပက်ံေနသည္။ထို႔ေနာက္ ေဆးရံုကားေရာက္လာကာ jiyeonနဲ႔သူမအေမ၏အေလာင္းကိုေဆးရံုသို႔ေခၚသြားေလသည္..

"ခရီးသည္မ်ားရွင္..မၾကာခင္incheonေလဆိပ္ကိုေရာက္ေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္ အားလံုးအဆင္သင့္ျပင္ထားဖို႔အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္ရွင့္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္" ေလယာဥ္မယ္၏သတိေပးအသံေၾကာင့္jiyeonနားေထာင္လက္စသီခ်င္းကိုရပ္လိုက္ၿပီးသူမရဲ႕အထုပ္အပိုးေတြကိုျပင္ဆင္လိုက္သည္..သူမအေမေသဆံုးၿပီးေနာက္ေန႔မွာပဲအေမရိကားကေနသူမရဲ႕ေမြးရပ္ေျမကိုရီးယားသို႔ျပန္လာခဲ့သည္..သူမအတြက္ဒီကမ႓ာေပၚမွာသံေယာဇဥ္တြယ္စရာဆို၍သူမရဲ႕အခ်စ္ဆံုးငယ္သူငယ္ခ်င္းကိုရီးယားကeunjung unnieသာက်န္ေတာ့သည္။အသက္အရြယ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္နာက်င္မႈေတြမ်ားခဲ့တဲ့သူမကိုနားလည္ေပးႏိုင္သူကeunjung unnieမွလြဲ၍တျခားမရွိေတာ့ပါ..ဒီလိုနဲ႔ ေလဆိပ္ကိုေရာက္လာပါသည္။သူမကိုေလဆိပ္မွာေစာင့္ေနတဲ့eunjung unnieကိုေတြ႕ေတာ့သူမေျပးကာဖက္လိုက္သည္..eunjung unnieကလည္းသူမကိုတင္းက်ပ္စြာျပန္ေပြ႕ဖက္လိုက္သည္.."unnie.."jiyeonေရရြတ္ရင္းeunjungပခံုးထက္မွာကေလးေလးလိုငိုမိသည္ eunjungလည္းjiyeonကိုျပန္ေတြ႕ရ၍ဝမ္းသားတာေၾကာင့္ေရာjiyeon အေမအေၾကာင္းၾကားၿပီးၿပီျဖစ္၍ဝမ္းနည္းတာေၾကာင့္ေရာငိုမိသည္။"jiyeon ah..မငိုပါနဲ႔ေတာ့ unnieအိမ္ကိုသြားမယ္ လာ"eunjungမ်က္ရည္ေတြသုတ္ရင္းျပံဳးကာေျပာလိုက္သည္။သူမတို႔eunjungအိမ္သို႔ေရာက္လာခဲ့သည္..jiyeonကအိမ္ေလးကိုလွည့္ပတ္ၾကည့္ရင္း"unnie ဘာမွမေျပာင္းလဲဘူးေနာ္ ဟိုး၂ႏွစ္ကအတိုင္းပဲအိမ္ေလးက"ဟုေျပာလိုက္ေတာ့ eunjungက"ဒါေပါ့..ဘာမွမေျပာင္းလဲဘူး ငါတို႔အတူေဆာ့ခဲ့တဲ့အခန္းေလးလဲအရင္အတိုင္းပဲ လာၾကည့္"ဟုတက္ႂကြစြာေျပာရင္းjiyeonကိုအေပၚထပ္ကအခန္းဆီသို႔ဆြဲေခၚသြားသည္..အခန္းတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ သူမတို႔ေဆာ့ေနက်dinosaurနဲ႔beakguအရုပ္ေလးေတြ အတူတူအိပ္ခဲ့ၾကတဲ့ ပလတ္စတစ္တဲအိမ္အေသးေလးရယ္ တျခားကစားစရာေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဓာတ္ပံုေတြကိုနံရံမွာကပ္ထားသည္။jiyeonအလြန္ၾကည္ႏူးစြာဓာတ္ပံုေတြကိုလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္..သေဘာက်စြာရယ္မိသလိုအရင္အခ်ိန္ေတြကိုလည္းသူမလြမ္းဆြတ္လာသည္။"jiyeonnie!" အသံလာရာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့Eunjungကတဲအိမ္ေလးထဲကေနလက္ယပ္ကာေခၚေနသည္။jiyeonျပံဳးရႊင္စြာအထဲကိုဝင္လိုက္သည္။သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးတဲထဲမွာအရုပ္ေတြနဲ႔အိပ္လိုက္သည္။'eunjung unnieက jiyeonအတြက္ေတာ့အဖိုးတန္ဆံုးအမပါပဲ..သမီးကိုအျမဲေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးတယ္ သမီးနဲ႔ပက္သက္တဲ့အမွတ္တရအေသးအဖြဲေတြကအစတန္ဖိုးထားၿပီးဂရုစိုက္တယ္ စိတ္ညစ္ေနတဲ့အခါအျမဲျပံဳးလာေအာင္အားေပးႏိုင္တဲ့တစ္ေယာက္တည္းေသာသူ..မဟုတ္ေသးဘူး ေနာက္တစ္ေယာက္ေတာ့ရွိတယ္ သူက..' jiyeonေတြးရင္းသူေမ့ခ်င္ေပမယ့္ေမ့လို႔မရခဲ့တဲ့လူကိုျပန္ျမင္ေယာင္လာသည္။ဒါေပမယ့္ အဲ့အေတြးကိုသူမျမန္ျမန္ဖ်က္ပစ္လိုက္သည္ "jiyeonအိပ္ေတာ့မလား jiyeonအတြက္unnieအခန္းစီစဥ္ေပးထားတယ္"eunjungကေမးလိုက္သည္.."ahni..unnieဒီမွာပဲအတူတူအိပ္ခ်င္တယ္ေနာ္ ေနာ္"jiyeonကအလ်င္အျမန္ျပန္ေျပာလိုက္သည္..eunjungျပံဳးကာေျပာလိုက္သည္ "ok..jiyeon ေလး lets sleep!" Jiyeonလည္းေခါင္းညိမ့္ျပရင္းမ်က္စိကိုမွိတ္လိုက္သည္။eunjungကjiyeonေခါင္းေလးကိုပြတ္သပ္ရင္းခရီးပမ္းလြန္း၍အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီျဖစ္တဲ့jiyeonရဲ႕ကေလးဆန္ဆန္အျပစ္ကင္းတဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ေနမိသည္.."jiyeonရယ္ အရင္လိုနင္ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့မ်က္နာေလးကိုငါျပန္ျမင္ခ်င္လိုက္တာဟာ..ျဖစ္ႏိုင္ရင္unnie jiyeonရဲ႕အတိတ္ဆိုးေတြကိုေဖ်ာက္ပ်က္ပစ္ခ်င္လိုက္တာ."eunjungစိတ္မေကာင္းျဖစ္စြာေရရြတ္မိသည္..ထို႔ေနာက္သူမလည္းအိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။

_________________________________

To be continue :^)