-Sombre et Pessimiste-

850 65 29
                                    

"O ve ben, başkası yok"
.....

Abraxas ile buluştuktan sonra iki viski şişesi çıkardı.
Biraz konuştuk biraz sustuk. Abraxas gitmek için ayaklandı.

"Hoşçakalın Lordum"

İçki kanımda dolaşırken en azından beni günlerdir yaşadığım yorgunluktan arındırıyordu. O bir katil, romantik sevgilim, ondan başkası olamaz, benim kızım..Adele Luciola Laurent.

Adele beni cesareti, hırsı, kararlılığı ile büyülemişti. Asla korkmuyordu, gururluydu ve gerçekten sevdiği insanlara değer veriyordu. Yetimhanede ilk tanıştığımız zamanı hatırlıyorumda..

Hep beraber büyümüştük, odalarımız yan yanaydı. Duvarlar çok inceydi. Günlerce sinir krizleri geçirirdi ve ceza alırdı. Yemekten karınca doyuracak kadar verirlerdi genellikle ben paylaşırdım ona. Asla ona aşık olacağımı düşünmezdim.

Yıllar önce bir Aralık ayı/ yaş 8
Yazardan Anlatım

Küçük kız odasında ağlıyordu. Her gün yaptığı bir şey haline gelmişti aslında bu. Yetimhanedeki bütün çocuklar ona zorbalık ediyordu. Buradan kurtulmak istiyordu. Kapsısıdan hızla biri girdi.

"Artık sus! Uyuyamıyorum"

Kız ağlamasını durdurdu. Burnunu çekti ve kafasını yastığına gömdü. Ağlamaktan yorgun düşen gözleri anında uykuya daldı.

Ertesi Gün

Dün kızın odasına girip ağlamamasını söyleyen çocuk, bahçede oturuyordu. Küçük kız arta kalan bir elma almıştı. Banka oturacaktı fakat banka geçmesi için oyun oynayan öğrencilerim arasından geçmesi gerekiyordu.

"Top kaçtı! Bayan Margaret bizi öldürecek!"

Margaret yetimhanedeki bakıcılarıydı. İyi biri kesinlikle değildi. Küçük kız geçmeye çalışırken İri yapılı tombul bir çocuk onu ittirdi.

"Çocuklar şuna bakın! Artık yeni bir topumuz var"

Küçük kızı bir oraya bir buraya çekiştirmeye başldılar. Kız yalnızca banka geçmek istemişti. Yerinden kalkan çocuk gerçek adıyla Tom Marvolo Riddle çekiştiren çocukları ittirdi ve küçük kızı geri yetimhanelerine soktu.

"Teşekkür ederim Tom"

"Önemli değil"

"Dün gece seni uyutmadım, özür dilerim"

"Sorun yok"

Yaş 9/ Bir Mart ayı

Küçük kız yine sinirine hakim olamayarak geçen senelerde ona zorbalık eden birini dövmüştü. Ceza olarak aç ve susuz şekilde odasına kapatılmıştı.
Kız odasındaki eşyaları kırıyor, ağlıyor, titriyordu. Zaten ince olan duvara öylesine sert vurmuştuki duvarda bir delik oluşmuştu, tekrar vurdu ve tekrar vurdu. Yan odasındaki Tom, duvarı kırılınca Adele'e bakarak sakinleştirmeye çalıştı. Kırdıkları duvardan geçerek Tom'un yanına yattı sakinleşti ve uykuya daldı. Margaret sinirlenecekti.

Bir Ekim ayı

Adele kriz geçirerek bütün yetimhaneyi yakmıştı ana yakanın kendi olduğunun farkında değildi. Yine cezada olduğundan odası kilitliydi. Ateşe direncini ilk defa keşfetmişti ancak öncesinde Tom'a onu odadan çıkarması için ne kadar yalvarsada, Tom kendi canını düşünüyordu.

FORCE EN DÉSESPOIR -güç ve güçsüz-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin