RPW GRAND MEET UP
Mag ingat ka sa social media, di mo alam kung ano ang nasa likod nito. Kung ang iba mabait, ang iba naman hindi. Wag ka dapat magpa-apekto sa mga post nila.
Permanenteng mundo,
Pero nakahanap ako ng mga taong nagpakatotoo sa mund...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hi everyone. Kung sino man yung nagbabasa nito ngayon, Thank you po sa pagbabasa. I appreciate it so much. I wanna say Thank you also sa mga Friends ko sa RP, nag post kasi ako ng 'suggest plot' para dito, tsaka thank you ulit sa pagpapahiram ng rp names and also name ng Hood nyo.
Mabagal po ako mag update, pasensya na studyante lang, mental block always.
This is a work of fiction. Names, Places, & Events are only the product of Author's Imagination. Any resemblance to actual person, living or dead, and actual events are purely coincidental.
Plagiarism is a Crime.
There will be a grammatical errors and typos that maybe you will read and please bare with me, Thank you.
I accept criticism but not too much, tao din ako nasasaktan minsan.
READ AT YOUR OWN RISK.
Jo_Sethieee
PROLOGUE
Na alimpungatan ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mga mata ko. I blink twice but all I can see is a white ceiling. Uupo na sana ako pero nakaramdam ako ng sakit sa buong katawan ko. What the hell just happen? Nilibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng silid na ito. Puting kisami, may couch sa gilid ng aking hinihigaan, may ECG Monitor at meron ding dextrose na naka kabit sa left arm ko. What the fuck? What did they do to me? I need to get out.
Tatanggalin ko na sana yung dextrose ng may biglang pumasok sa loob ng kwartong hinihigaan ko. Si Mama.
"Jusko! Doc! Gising na yung Anak ko!" lumabas ito para tawagin yung Doctor, umiiyak naman itong bumalik at lumapit sakin.
"Okay ka na ba? Kamusta na yung pakiramdam mo? Naksobrangnag-aalala ako sayo." Mama said and pulled me into a warm embraced.
Gusto ko sanang magsalita pero parang may bumabara sa lalamunan ko. Kaya nag sign na lang ako ng ganito '👌🏼'.
Kararating lamang ng Doctor kaya pina-inom muna ako ni Mama ng tubig bago ma check. Tinignan nito yung mata ko. Tinanong din ako kung masakit pa ba yung mga sugat ko. I just nodded everytime He asked me about my condition. I'm wondering kung bakit ako nakaratay dito, at kung bakit may mga sugat pa sa gilid ng tiyan ko pati na din sa likod ko.
Pagkatapos akong ma check ng Doctor, lumabas na ito. Tinanong ko si Mama kung bakit ako nandito. Bakit ganito yung sitwasyon ko. Naguguluhan naman itong napatingin sakin.
"Hindi mo ba maalala?" tinanong nya ko bigla. I just nod.
"Na coma ka, Nak. Almost 6 Months."
Para akong nakarinig ng bombang biglang sumabog. Fuck.
"Kaya naman lakingtuwa ko ng nagisingka na. Nak, ano ba talagangnangyarisa Meet Up nyo!? 2 Months kang nawala! Taposnabalitaan ko na lang na nasa seaside kasa Boracay, walang malay, maramingsugat! Buti na lang may pulsoka pa!"
A memories flashed on my mind. Some are blurred but I can still recognized them.
