Uni
အနက်ရောင်ပြောင်လက်နေတဲ့ဇိမ်ခံကာကြီးတစ်ခု။ထိုကား၏lover seatတွင်ဘယ်ဘက်လက်ကိုပိုက်၊ခြေချိတ်ထိုင်၍ညာဘက်ကလက်ရဲ့လက်သည်းခွံကိုကိုက်ကာမျက်ခုံးနှစ်ဖက်ကသေးသေးလေးကျုံ့ပြီးစဉ်းစားနေသည့်ဦးမင်းနေခ၊အသက်၃၇နှစ်နှင့်မလိုက်အောင်ချစ်စရာကောင်းသည့်သူ့အချစ်
"ချစ်စိတ်ပူနေတာလား"
မောင်းသူနေရာထိုင်ကာဘယ်လက်ကစီယာတိုင်ကိုင်ပြီးညာဘက်လက်ကကားပြူတင်းပေါက်ဘောင်ကိုထောက်၍ရှည်ရှည်သွယ်သွယ်လက်ချောင်းကြားမှဆေးလိပ်ကိုဖွာရင်းရှင်နှောင်းအလိမ္မာသူ့အမျိုးသားအားအရိပ်တကြည့်ကြည့် ကြည့်၍မနေနိုင်သည့်အဆုံးမေးလိုက်သည်။
"ရှင်နှောင်းဆေးလိပ်ကတော်တော့"
မေးတာအရင်မဖြေဘဲကိုယ့်အားအရင်တားမြစ်လာသူ။ဒါကြောင့်သူလည်းချစ်အလိုကျဆေးလိပ်အားလမ်းမကြီးပေါ်သို့ဝဲလိုက်သည်။ထိုအခါမှသက်ပြင်းလေးချကာမေးသည်ကိုဖြေသည်။
"ဟုတ်တယ် ခ ငယ်လေးကိုစိတ်ပူတယ်။သူကအမြဲငယ်ငယ်ကတည်းကိုယ့်ထက်အငယ်ဆိုပေမယ့် ခ ကိုပဲကာကွယ်၊ခ ကိုပဲဦးစားပေးစောင့်ရှောက်ခဲ့တာ၊ခ ကြောင့်ပဲအမြဲအနှစ်နာခံရတာ၊အခုလည်း ခကြောင့်rapeခံ.....ဟို.သားကိုတစ်မျိုးပြောတာမဟုတ်ပါဘူး ခ ပြောချင်တာက...
စိုရိမ်တကြီးရှင်းပြလာတာကြောင့်
"ကိုယ်သိပါတယ်ချစ်ရယ်ချစ်ဆိုလိုတာကိုသိပ်မစိုရိမ်နဲ့ချစ် ကိုယ့်babyအကြောင်းကိုယ်သိတယ်။ဒါကတော်သေးတယ်လို့ပြောလို့ရတယ်။babyသာတကယ်လုပ်ချင်ရင်ဒီထက်ဆိုးမှာ"
ချစ်မသိဘူးbabyကကိုယ်ပိုင်ဂိုဏ်းပါတောင်ပြီးတစ်ကိုယ်တော်မိုက်နေတာ။လူ့အသတ်ကိုပျင်းလို့ဆော့ကစားတတ်တာမျိုး။ဒါမုန်းဖို့ကောင်းသည့်ဟိုလူကြီးကြောင့်တော်တော်ဆိုးတဲ့ဟာလေးကိုဖြစ်သွားတာ။
"ငယ်လေးကခံစားချက်ကိုထုတ်ဖော်တတ်တာမဟုတ်ဘူးအမြဲမျိုသိပ်ပြီးသူများအတွက်ပဲကြည့်တာ။ မစိုးရိမ်လို့မရဘူးအခုတောင်ဘယ်လိုကျန်နေခဲ့မလဲမသိဘူး"
