UĞUR

Bölüm 4

-Anne kazanmış. Uğur Hacettepe Tip'ı dereceyle kazanmış.
Herkes şok olmuştu.Evet başarılı olacağını biliyorlardı ama bu kadarı çok baskaydi. Herkes birbirine sarıldı. Babası Uğur'u omuzlarından tuttu hafif uzun saçlarının üzerine babacan haliyle gözleri yaşlı öpücüğü bıraktı.
-Hayirli olsun oğlum Rabbim doğru yoldan ayırmasın..
Uğur kalktı babasinin elini öptü.Babasina sarıldı. Babası artık iyice tutamaz olmuştu göz yaşlarını.Fatima Hanım'ın eli ayağı titriyordu heyecandan. Yusuf su getirdi. Uğur annesine baktı.Ne çok dua etmişlerdi telefonda geceleri ağlayarak. Uğur'un can dostuydu annesi. Göz göze gelince dayanamadı Fatıma hanım ellerini uzattı. Sımsıkı sarıldılar.
- Hayırlı olsun Uğur'um. Bahtım açık olsun. Karşına hep iyiler çıksın.
Biraz sakinlestiler sukrettiler. Uğur hemen şükür namazı kıldı.Ardindan evdeki herkes.
Sonra içlerini buruk bir hüzün kapladı. Uğur şimdi taa İstanbullar'a mi gidecekti.
Yusuf: Aman ya ne ağlıyorsun.Kurtulduk işte bundan. Bı gitsinde tahatlayalim, dedi gülümseyerek.Onunda içi titriyordu kiyamiyordu uzakta olmasına ama en büyük hayali gerçekleşmişti hem de dereceyle.
Fatıma: Deme öyle uzak ellere nasıl gondercez ben özlerim.
Yusuf:Anne şimdi de koyde degildi ki zaten alisiksin.
Fatıma: Onunla bu bir mi. Onda il 1 saatti.Simdi ....hmmm... Bey İstanbul kaç saat buraya.
Ahmet: 8-9 sanırım
Fatıma: Neee!  Ben sandım 6 saat falan. başlar tekrar ağlamaya.
Uğur: anne 9 la 6 arasında ne fark var uzak uzaktır zaten niye üzülüyorsun.
Fatıma: Siz benle dalga geçin sizleri anne baba olunca göreceğim ben.Hih ! dedi kırılarak

Hepsi birden gülmeye basladilar. Babaanneyle Fatıma hanım şiddetini artırarak ağlarken. Ruh halleri iyice karışmıştı. Bir gülüyor bir agliyorlardi.

                   ********_ Uğur'dan  _*******

  Bilgisayar karşısına oturdum. Öyle bir heyecan çarkı sormayin ölüyorum. Ellerim sırılsıklam, kalbim.... Kalbim yerinden çıkacak.Ahh!!
"Yardım et Allah'ım yüzümü kara çıkarma ben bu gözlere nasıl söylerim bu kadar heveslendirdikten sonra tıp olmadı diye.Allah'im sen en güzel işitensin. Yardım et."

Besmele çekip onayladım. Yoğunluktan çok yavaş açılıyordu.Ekran açıldı. Koskocaman Hacettepe tıp yazıyordu.Hayallerim gerçek oldu. Tüm tüylerim diken diken oldu.Kardnimda kelebekler uçuşuyor.Karincalaniyor. Dizlerim titriyor. Üşümeye de başladım.Allah'im ne oluyor. Konuşamıyorum kipirdayamiyordu. Gözlerimden akanlari durduramiyorum. Ama içimden sürekli Elhamdülillah diyorum sürekli.Abimle göz göze geldik.Gozleri nasıl da dolmuş. Oda benden farksız oda konusamiyor.Arkadakiler bı çare bizden cevap bekliyor. Bilgisayar ekranını o anki şok la kapattım.Okuyamadilarda.

Abim " Kazandı" dedi. Herkes sustu.Mahir oleyyy diye bağırıyordu.Gerisinde tık yok. Babamdı sanırım omuzlarından tuttu basımı öptü. Kalktım ayağa elini öptüm bana hiç böyle bakmamisti. Gözleri doluydu yaslar orda bekliyordu. Ona hiç bu kadar içten sarilmamistim. Hüngür hüngür ağladı. Ağladık....

Annem dizleri tutmadı attı kendini yerlere. Dedem babaannem sevinçten agliyorlardi birbirlerine sarılmış. Sırayla öptüm ellerinden. Sonra annemin oralar uzak nidaları bastı evi . Abim her zamanki gibi ortamı yumuşatmak istedi. Salın gitsin sıkıldık dedi. Annem iki kat ağlamaya başladı. Tabii babaannem de. Hele bide 8-9 saati duyunca bir bakışı vardı ki sormayın.

İyi ki varlar. Bana öyle destek oldular ki. Rüyalarimda bile yanimdaydilar...

_________________________-__________________________

Bölüm sonu.....
Yıldızlarınızi lütfen esirgemeyin.....