Pandemonium: Chaos

chapter 2: soul's

Ruzh**pov

Tahimik na paligid. Payapa akong naglalakad pauwi nang bahay ko. Walang iniintindi, walang ginagawa kundi maglakad diretsyo bahay kaso....

"Waa ruzh tignan mo oh!"

"Tara punta tayo dun?"

"My sale sila ngayon,"

"Nagugutom na ako!"

Yan lang naman ang sinasabi nang kasama ko na si william.

"F*ck your so annoying. Are you f*ckinh sure that you're a f*cking demon!" Annoyed and bored ko sabi sa kanya.

Magkasabay kame umiwi kasi unfortunetly he is my house mate now. Paano nanyari.

'Ruzh,' tawag sa pintoan nang bahay ko. Nang pinagbuksan ko si william. 'I'm. Gonna stay here huh! Until we find him!"

Sa madaling salita nag crush siya sa bahay ko. Pasalamat na lang ako lang magisa sa bahay.

"Kaw talaga ruzh!" Sabay tapik sa balikat ko. " masyadong seryoso sa buhay." Ngumiti pa ito nang nakakaloko.

"Tss."

"Waaa ruzh nagugutom ako!" Sabi sa akin ni william habang hawak pa niya ng.kanyang tiyan.

"Bilisan mo nang makauwi ma tayo." I said in a bored voice.

Tumayo siya nang tuwid. Napatingin ako sa kanya at nagiba ang facial expression niya. Nag smirk siya at mukhang hindi maganda ang iniisip niya.

"Nagugutom ako, pero sa ibang klase." Sabi.niya at dinilaan pa niya ang labi niya habang my tinitignan. Sinundan ko ang pinatunguhan nang mata niya at nakita ko ang isang lalaki na makisig at my itsura.

Ito nanaman tayo.

Sabi ko sa sarili ko. Sinundan namin ang lalaki hanggang sa mapadaan siya sa eskinita. Mas lalong.lumawak ang ngiti ni william sinundan ko lang siya at tinignan ang.mga.panyayari.

Nang pagliko namin biglang nawala ang lalaki. Naglakad pa nang konti si william at my humatak sa kwelyo niya.

"Bakit nyo ko sinusundan." Naka umang na ang kamao niya.

"Kasi nagugutom ako." Parang tanga lang na sagot ni william. Habang ung lalaki na sinusundan namin napakunot noo na lang. sumandal lang ako sa gilid at nagsindi nang sigarilyo. Paanuorin ko na lang sila!

"Ano'ng sabi mo. Aba balak mo pa yata akong kikilan!" Naiinis na sabi nung sinundan namin lalaki.

"Hindi ahh! Paki ko naman sa pera mo!" Nang aasar pa na mukhan ni william.

"Aba walang hiya kang totoy ka huh!"

"Hoy di na ako totoy no! Lalaki na ako. I'M A MAN." my papukpok pa si william sa dibdib niya. Mukha naman mas lalong nagalit yung lalaking sinusundan namin.

Nang mukhang sasapakin na si william, mabilis itong nakaiwas ang mabilis nakagaliw at nakapunta sa likuran nang lalaking sinusundan namin.

"Mabagal.." sabi ni william na sobrang lamin. Nagbago na din ang expression niya at nagpakita na ang demonyong itsura niya. Makikita mo namam sa lalakinh sinundan namin ang sobrang takot, hindi na maipinta ang itsura niya. Napangiti naman ako sa itasura niya. Pathetic.

"S-sino kayo." Nauutal at natatakot na tanong nang lalaki. Ngumiti lang na malademonyo si william at humarap sa lalaki.

"Nagugutom ako." He smirk. At bigla niyang binaon ang kanan niyang kamay sa gitna nang dibdib nang lalaking sinusundan namin. Napasigaw ito nang malakad at makikita mo ang sobrang sakit na nararamdaman niya.

Nung unang ginawa yun sa harapan ko ni william na gulat ako. Halos mapatay niya yung tao nang iniwan niya. Actually napatay nga niya. Na-coma yung lalaki na yun at hanggang ngayon hindi pa nagigising at sabi din nang doctor mukhang wala nang pagasa na magising pa ito.

Ang sabi ni william sa akin ang tanging nagpapabusog sa kanya ay ang pagkain sa kaluluwa nang tao. Kukunin niya ito nang dahan dahan sa tao, parang baterya na inuubos ang enerhiya. Ang mga nagiging biktima niya habang nakabaon ang.kanyang mga kamay ay nilalabasan nang itim na linya parang mga ugat. Umaakyat to papunta sa mukha at mata nila. Ung unang beses ko tong nakita yung biktima niya umabit hanggang sa mata nito at naging puro itim ang buong mata.

Segundo pa lang ang nakakalipas nang.ibaon ni william ang kamay niya sa lalaki. Humihiyaw pa din ito sa sakit ngunit hindi niya magalaw ang katawan niya. Nakita kong naguumpisa na ang pagkalat nang itim na ugat pero hindi.pa din tumitigil si william tuwang tuwa pa ito habang pinagmamasdan ang tao na humihiyaw sa sakin.

William*pov

Sige pa. Sige pa. Sige pa.

Sigaw nang utak ko habang pinapakita sa akin ang mga kaganapan sa buhay nang tao na to'. Pinapakita ang mga kinaiingitan niya. Tao. Bagay. Lahat lahat.

Ingit. Sobrang dami nang kinaiingitan niya. Nakangiti ako habang kinukuha ko sa katawan niya ang kaluluwa niya.

Soul's memory. Habang kinukuhako ang.kaluluwa niya pinapakita sa akin ang kasalanan nang tao na to'. Tama nga ako nang nakita sobrang sarap mukhang mabubusog ako nang sobra sa lalaking to.

Naiingit siya sa kapatid niya. Sa kaklase. Sa magulang. Sa teacher. Sa kaklase niyang nerd. Halos lahat nang tao kinaiingitan niya. Nakapatay na din siya dahil sa ingit niya. Pero hindi siya napatunatan siya ang pumatay kya abswelto siya.

More. I want more. Let me see more envy in your soul... mo--

Hindi ko natuloy ang pagbaon ko sa kaluluwa nang lalaking kaharap ko nang biglang my pumigil sa kamay ko. Mahigpit ako nito'ng hawak. Kaya tumingin ako sa kanya nang masama.

"Tama na yan!" Seryosong turan ni ruzh. Hindi ko siya mabasa. Tss

"Bitawan mo ako, hindi pa ako tapos sa kanya." Seryoso ko din sabi sa kanya at mas nilabas.ko ang aura ko nang matakot siya. Ngunit hindi man lang siya natinag.

Wala nang dumadaloy!?

Nagtataka akong napatingin sa kamay niya. Dapat meron pa rin dumadaloy kahit hawak lang niya ang kamay ko pero. Pero biglang nawala. Binaon ko nang pilit ang kamay ko ngunit wala pa din habang pinipigilan ako nang kamay ni ruzh.

Nainis ako kaya mabilis kong hinatak ang kamay ko. Nakita ko naman ang sakin sa mukha nang tao na to' at nawalan na nang malay andun nakahandusay na sa mga paa ko.

"Bitawan mo na ako!" Bulhaw ko. "Binatawan ko na yang walang kwentang tao na yan." Sabi ko at tinignan siya nang masama. Mabilis kong tinabig ang kamay niya. Narinig ko naman ang pag buntong hininga niya sa akin.

"Sa susunod wag kang makiilam sa mga ginagawa ko." My diin at may galit kong sabi at tumalikod na at nag umpisang humakbang. "Palalagpasin kita ngayon. Pero sa susunod hindu na." My diit kong sabi sa huli kong salita.

At lumayo sa lugar na yun. Bumalik ako sa kaharian namin.

Panginoon..

Sabi nang nang mga demonyo na nasasakupan nang kapanyarihan ko. Umupo ako sa upuan ko at humarap sa kanila.

"Maglaho kayo!" Galit kong sabi at wala pang ilang segundo nawala ang lahat nang demonyo natira na lang ang kanang kamay ko.

"Panginoon, my problema ba kayo!" Hindi ko siya pinansin at napahawak ako sa ilalim nang baba ko at nagisip.

Paanong napigilan ang pagkuha ko nang kaluluwa... sino ka ba talaga RUZH

Sabi ko habang nagiisip pa din nag malalim....

♥♡♥♡♥♡

A/n ^-^

Sana magustuhan nyo.. kung nalilito sige libre comment.. vote din kayo?!

Sorry din sa typo error cp kasi gamit ko. Paki sabi na lang sakin para maedit ko ok. :)

Ok next na!..

Pag mag papa dedicate sa story ko kahit anong story ko post lang kayo sa profile ko.

@andriaXOXO