Pandemonium: Chaos

chapter 9: danger

Ruzh*pov

"Waa, nagugutom na ako! Kaen na tayo ruzh!" I'm annoyed right now "sige nah!" ...because of this girl. "Ruzh yohooo'." ...Remember yung babae na tumulong sa akin transferie din pala siya at kaklase ko pa. Inaalog alog niya ako. "C'mon ruzh!" Pag pipilit niya.

"Oo nga ruzh leggo na! gutom na din ako.!" Ayansumama pa si cyrex para silang.mga tanga habang inaalog ako.

"Aish, ano ba? Dala ko ba ang pagkaen sa canteen." Inis kong sabi sa dalawa na inaalog ako at namimilit pa din. Kung tinatanong ninyo si ella at william, ayun nagtatalo nanaman. Buhay! Bakit ako napasama sa mga taong my sayad!

Sa canteen:

"Master san mo gusto pumunta mamaya?!" Tanong ni william habang.kumakain kame. Nakakatawa. Dati iniimagine lang ang angel and demon thought pero pag tinignan mo sila parang reality talaga.

Sa kanan demon sa kaliwa angel, tapos sa gitna ang tao na binibigyan nila advice. Haha

"Bakit ka napapangiti!?" Tanong nang katabi ko.

"Wala! Nakakatawa sila panoorin." Then i sip my juice. Tinignan naman ni melody ang tatlo habang pinipilit nila si cyrex. Kawawang nilalang.

Pauwi na kame. Si cyrex, william at ella ay magkakasama. Kasi ihahatid daw nila si cyrex. Sabi nga ni cyrex sumama daw ako nang makapunta kame sa bahay niya kaso sabi ko tinatanad ako.

"Mag kwento ka naman ruzh!" Si melody. Yah! Magkasama kame on the way lang kasi bahay niya kaya ngayon magkasabay kame.

"Wala ako ikikwento!" Sabi ko naman habang nakatingin sa ibang direction.

"Waa, daya! Uhmf sabi nila nakaligtas daw kayo nu william dati sa train accident... totoo ba yun?" Tanong niya kaya napatango lang ako.

"Siguro..." biglang nalungkot ang boses niya. "...na-trauma ka sa nanyari!" Tinignan ko naman naman siya sagilid nang mata ko. Malungkot siya?

"Hindi.." walang gana kong sagot.

"Alam mo... napaka lakas mo! Hindi ka natakot kahit naglalakad ka habang my mga bangkay sa dinadaanan mo!"

Bangkay sa dinadaanan?

Panandalian akong hindi sumagot at tumingi sa kanya. Matapang nga ba ako? Siguro nga? Parang normal lang ang lahat nang oras na yun.

"Hoy!" Bumalik ako sa ulirat ko.

"Umf?"

"Hindi ka na umimik dyan?" Nag aalalang tanong niya.

"Alam mo my nagsabi sa amin ni ella layuan daw namin kayo ni william lalo ka na daw." Nagkatitigan kame. "Kasi daw tingin mo pa lang daw nakakatakot na! Kaya natatakot sila makipagusap sa inyo!' Sabi ni melody nanakasalubong pa ang kilay.

"Bakit di mo na lang sila sinunud?" Tanong ko.

"Kasi alam ko.. nakikita ko sa mga mata mo na hindi totoo yun. Na my gusto ka patunayan kaso nawalan ka nang panahon para ipaliwanag kasi nG patongpatong na ang pang huhusga nila sayo!" Tapos ngumiti siya. Ngiti na totoo. Walang halong iba. Ang mga ngiti niya bagay sa maganda niyang mukha.

Wait did i say magandang mukha? Grabe anong pinagsasabi ko.

Umiwas ako nang tingin.

"Uhmf! My nasabi ba akong di maganda?" Tanong niya ngtaka siguro siya nang umiwas ako nang tingin.

"Ahh..hindi..i mean wala." Bakit ako nauutal? Problema ko.

"Buti naman! Uhmf alam mo ruzh i like you!" Naparahas akong tumingin sa kanya. I know nakauwang ang bibig ko. "I realy do! Uhmf ano ruzh.. can we uhmf can we date?" Bilib na ako sa babae na to' kakaiba siya.