PART 17:សង្គ្រាមថ្វីមាត់

349 58 0
                                    

" ឈប់យំបានហើយណា doll មនុស្សល្អរបស់ខ្ញុំ  "

  Taehyung មិនដែលដឹងថាខ្លួនរកនឹកពាក្យលួងលោម មកពីណាទេ ពេលនេះគេបាននិយាយពិរោះ ដល់ថ្នាក់មនុស្សដំបូងគឺជាតុក្តតាតូចម្នាក់នេះនៅនឹងមុខ។

  " អឹម!! ហ្ហឹកៗ..."  Jimin ដើរទៅអោបភ្លាម ដោយយំសិកសឹកៗមិនឈប់ រហូតជ្រុលដេកលក់ភ្លាម ដោយរាងក្រាស់បានឃើញហើយ នាយយកកន្សែងជូតដៃនៅក្នុងហោប៉ៅខ្លួន មកជូតទឹកភ្នែកចេញស្រាលៗ មុននិងបញ្ជាកូនចៅឲ្យធ្វើការម្តងទៀត លើកនេះការងារប្រហែលជាល្អិតល្អន់ជាងមុនទៅហើយ ។

...
ពេលរសៀលឡើង Jimin សុខចិត្តស្តាប់ពាក្យសម្តីរបស់រាងក្រាស់ ដោយគេចុះមកអង្គុយនិងសាឡុង ដើម្បីធ្វើការ ជំនួសនិងរឿងពិបាកចិត្តជាច្រើន ទាក់ទងនិងរឿងបាត់ខ្លួនរបស់បងប្រុសគេ ។

   Jimin គេពិតជាមិនដឹងខ្លួនពិតមែន ថាហេតុអ្វីបានជាព្រមសន្យាហើយស្តាប់បង្គាប់លើពាក្យសម្តីរបស់ Taehyung ម្ល៉េះ ដោយសារតែអារម្មណ៍ក្នុងខ្លួនគឺចាប់ផ្តើមកើតឡើងដោយមិនដឹងខ្លួន នោះគឺជឿលើមួយរយភាគរយ លើសពីអ្វីដែលនៅចិត្តខាងក្រៅ។

" Doll ស្រលាញ់ការថតរូបណាស់មែនទេ មើលចុះស្អាតៗណាស់ " ប្រុសសង្ហារ ដើរមកអង្គុយនិងសាឡុង ហើយចាប់យកកាម៉េរាមកមើលរូបថត ដោយរូបភាពជាច្រើនសន្លឹក គឺថតឡើងដោយការយកចិត្តទុកដាក់បំផុត។

" វាជាការងារសរសេរឯកសាររបស់ខ្ញុំទេ ខ្ញុំស្រលាញ់ការងារនេះណាស់ដឹងទេ បើមិនចូលចិត្តមិនមែនមកអង្គុយសរសេរនិងកាត់តទេ យល់ទេ"  Jimin និយាយផងអង្គុយចុចកុំព្យូទ័រផង ព្រោះគេមិនចង់បែកអារម្មណ៍អីបន្តិចទេ។

" ស្រលាញ់ការដើរលេងណាស់មែនទេ "

" ក៏ខ្លាំងៗដែរ ឃើញប្រុសសង្ហារជុំវិញពិភពលោកក៏ច្រើន"Jimin ញាក់ស្មាតាមធម្មតា ទុកឲ្យអ្នកម្ខាងទៀត ដកដង្ហើមញាប់យ៉ាងលឿន ប្រុសច្រើន។

" ចាញខ្ញុំដាច់ណាស់doll ដឹងទេខ្ញុំមិនចូលចិត្តដើរលេង សូម្បីតែទៅធ្វើការ ព្រោះថាបងទីមួយស្រលាញ់ខ្ញុំណាស់" Taehyung និយាយយ៉ាងជឿជាក់ភ្លាម ដល់ថ្នាក់ Jimin ឈប់ចុច keyboard ហើយងាកមកចាប់អារម្មណ៍រឿងនាយវិញ។

តុក្កតាតូចរបស់ខ្ញុំ❄️My Little Doll❄️Where stories live. Discover now