Jimin's pov
මම Tae එක්ක උදේම ගියේ Yoongi හියොන්ලගේ ගෙදර. අපි ගිහින් ටික වෙලාවකින් මම දැක්කා Buyong පඩිපෙල බැහැගෙන එනවා. ඇත්තටම එයා ප්රශ්නයක් නෑ වගේ ඉන්න එකට නම් මට ගොඩක් සතුටුයි. මම එයා එක්ක හිනා වුණාම එයත් මං එක්ක හිනා වුණා. මම තව ටිකක් එහෙමම බලන් හිටියේ එයා හොඳින් නෙවේ වගේ දැණුන නිසයි. එකපාරටම එයා වැටෙනවා වගේ දැක්ක නිසා මම ඉක්මනට ඉස්සරහට පැනලා එයාව අල්ලගත්තා.(ඔන්න හරි ඒ අත් දෙක Jiminගේ🌝😌) වෙලාවට වැටෙන්න කලින් මට එයාව අල්ලගන්න පුළුවන් වුණා. ඒත් එක්කම මට ඇහුනේ soo කෑගහනවා. මම Buyongව ගිහින් කවුච් එකෙන් තියලා කිචන් එකට ගියේ වතුර එකක් ගේන්න. මම ගිහින් එද්දී Soo වගේම Yoongi හියොන් හිටියෙත් Buyongට කතා කරන ගමන්. මම වතුර එක ගෙනාව ගමන් Tae වතුර ටිකක් අරං Buyong ගේ මූණෙ ගෑවා.
end of pov...🐯: ඒහ් Jimin-ah මෙයාගේ ඇඟ රස්නෙයි වගේ..
Buyongගේ නළලට අතකුත් තියන් Tae කිව්වා.🐣: කෝ බලන්න.. ආහ් ඔව්මයි නේ...
Jimin එහෙම කියලා Buyong ගේ කම්මුලට අත තියලා බලද්දී එයාට ඇහුනේ අවුරුද්දක් තිස්සේ එයා අහන්න බලන් හිටිය කටහඬක්."යාහ් Park Jimin 😤 මම නැතුව තමුන්ට අවුරුද්දක් ඉන්න බැරි වුණාද?? ගන්නවා ඔය කෙල්ලගෙ මූණෙන් අත🤨 අනේ ඇත්තට මමත් මේ මනුස්සයා විශ්වාස කලානේ මෙච්චර කල් 😣 එනවා යන්න මට කතා කරන්න ඕන Mr. Park Jimin ඔහේ එක්ක." එහෙම කියලා එයා Jiminගේ අතින් ඇදලා එලියට එක්ක ගියේ Jiminගේ අතේ තිබුණ වීදුරුව බිම වැටිලා කැඩෙද්දි.
🌀: ම්වෝ 😳 Yuji ඔන්නි නේද? එයා කවද්ද ආවේ?
🐯: හහ්😂 එයා එනවා කියලා තමයි හිටියේ. ඒත් මට තියෙන ප්රශ්නෙ ඒක නෙවේ. එයා මොකද මෙහෙ ආවේ?
(A/N note-එයා තමයි මම එක්කන් එනවා කිව්ව කෙනා😌 මේ ඉන්නේ එයා 👇)
YOU ARE READING
🌷𝐔𝐧𝐝𝐫𝐞𝐚𝐦𝐞𝐝 𝐋𝐨𝐯𝐞🌷|| 𝐊𝐓𝐇 [𝐂𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞𝐝]
Fanfictionනොලැබීම් ගොඩක් මැද ජීවත් වෙන තරුණ ගෑණු ළමයෙක්... තමන් පණටත් වඩා ආදරය කල තරුණියගේ මරණයට, පලිගැනීම එකම විසඳුම කරගත් තරුණයෙක්... සතුටෙදි වගේම දුකේදී ළඟින් ඉන්න යාළුකම් හා සහෝදරකම් එක්ක රැඳුණු බැදීම් ගොඩක්... විදවීම් මැද විදින්න හේතු හොයන හිත් දෙකකට හම්...