A/N pov
සම්පූර්ණයෙන් නැතත් තරමක් පැහැදිලි අහසක් තමයි තිබුණේ. තැනින් තැන තිබුණ වළාකුළු කීපයකට විතරයි අහසේ පිරිලා තිබුණ තරු වහගන්න පුළුවන් වුණේ. ගෙදරින් එළියට ඇවිත් ටිකක් දුර ඇවිදගෙන ආවත් Yoongi, Buyong දෙන්නගෙම කතාවක් නෑ. Buyong නම් හිටියේ අහසට වශී වෙලා. ඇවිදින්නේ බිම වුණාට හිත නම් සම්පූර්ණයෙන්ම තිබුණේ අහසේ. තවත් ටික වෙලාවක් කතාවක් නැතිව දෙන්නම ඇවිත් තිබුණේ Hangang Park එක ළඟට. ටිකක් රෑ වෙලත් තිබුණ නිසා සැරින් සැරේ එහාට මෙහාට ගියපු පාපැදි දෙක තුනකුත්, මිනිස්සු කීපදෙනෙකුත් ඇරුනම ලොකු සෙනඟක් හිටියෙ නැහැ. ටිකක් දුර ඒ විදිහට ඇවිදගෙන ගිය Yoongi ඉස්සරහට ඇවිදගෙන යන ගමන්ම කතා කලා.
End of pov😼: මෙතනට ඇවිත් තියෙනවා ද?
Park එක දිහාට අතක් දික් කරලා Yoongi ඇහුවා.අහසේ අතරමං වෙලා හිටිය Buyong හරි සිහියට ආවේ ඒ වෙලාවේ.
🌷: ආහ්... දේ ඔප්පා... මම දෙතුන් වතාවක් ඇවිත් තියෙනවා... ම්ම්ම් ඒත් ළඟදි නම් නෑ.
😼: හ්ම්... දවල්ට මෙතන හරි ලස්සනයි.
.
.
.
.
😼: ඒ වුණාට මම නම් කැමති රෑට
🌷: ඒ වුණාට මම නම් කැමති රෑටදෙන්නම එකවැරම කිව්ව නිසා දෙන්නටම හිනා ගියා.
🌷: ඒක නෙවෙයි ඔප්පා... බර්ත්ඩෙ පාටි එක ගැන මොනවද කියන්න තියෙන්නේ??
😼: ආහ් ඔව් මේකයි. Soo කැමති ගොඩක් නිදහසේ ඉන්න. ඉතින් මට හිතුනා අපි කතා කරගත්ත විදිහ ටිකක් වෙනස් කරන්න.
🌷: ඒ කිව්වේ?
😼: අපි බර්ත්ඩෙ පාටි එක මගේ ගෙදර නැතුව මෙතන තියමු.
Park එක පෙන්නන ගමන් Yoongi එහෙම කිව්වා.🌷: වාහ්.... ඒක නියමයි...ඒත් අපිට decorations අඩු කරන්න වෙයි.
😼: ආහ් දේ.... ඒකට කමක් නෑ. එදාට පුංචි ළමයි වුණත් ඇවිත් ඉදියි. Soo කොහොමත් එයාලා එක්ක ඉන්න ආසයි නෙ. එයාට පුළුවන් එයාගේ බර්ත්ඩෙ කේක් එක පුංචි අය එකක් බෙදාගන්න.
🌷: ඒකට නම් මමත් කැමතියි... ඒ අයිඩියා එක නම්..... වාහ්....දේබක්😍
😼: ඕහ්....මට කොල් එකක්... මම මේක ආන්ස්වර් කරලා එන්නම්. ඔයා ඔහොම ඇවිදගෙන යන්නකො...
YOU ARE READING
🌷𝐔𝐧𝐝𝐫𝐞𝐚𝐦𝐞𝐝 𝐋𝐨𝐯𝐞🌷|| 𝐊𝐓𝐇 [𝐂𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞𝐝]
Fanfictionනොලැබීම් ගොඩක් මැද ජීවත් වෙන තරුණ ගෑණු ළමයෙක්... තමන් පණටත් වඩා ආදරය කල තරුණියගේ මරණයට, පලිගැනීම එකම විසඳුම කරගත් තරුණයෙක්... සතුටෙදි වගේම දුකේදී ළඟින් ඉන්න යාළුකම් හා සහෝදරකම් එක්ක රැඳුණු බැදීම් ගොඩක්... විදවීම් මැද විදින්න හේතු හොයන හිත් දෙකකට හම්...