YiZhan One Short Collection [Spring Revolution]

Love is started in One day

{Uni}

​လေ​​ပြေ​လေးတိုက်ခတ်​နေတဲ့ ည​နေ​စောင်းအချိန်မှာဖြစ်တယ်။ ခပ်အုပ်အုပ်ဖြစ်​နေတဲ့ တိမ်တိုက်​တွေကလည်း မဲ​မှောင်လုနီးနီးဖြစ်​နေ၏။ အထက်တန်း​ကျောင်းသား​တွေဟာ မိုးမစို​စေဖို့အတွက် သူတို့အိမ်ကို ခပ်သွက်သွက် ပြန်​နေကြသည်။ သို့​သော်မကြာလိုက်ပါ ရွာချလာတဲ့မိုးက ​ရေ​တော်​တော်ပါတယ်။

"​ရှောင်းကျန့် မင်းဒီ​နေ့လည်းထီးမပါပြန်ဘူးလား"

"မနက်ကအိပ်ယာထ​နောက်ကျလို့ပါကွာ"

မျက်မှန်​လေးကိုပင့်တင်လို့ ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ပြန်​ဖြေတဲ့ ​ရှောင်းကျန့်က အထက်​တန်းကျောင်းရဲ့ ဆရာတစ်​ယောက်ဖြစ်သည်။ ငယ်​ပေါင်းဖြစ်တဲ့အပြင် တစ်​ကျောင်းထဲမှာ အင်္ဂလိပ်စာဆရာဖြစ်သူ ကျိရန်က ​ရှောင်းကျန့်အ​ကြောင်းသိသူပီပီ ​မေးလာခြင်းဖြစ်၏။

"လာ​လေ ငါလိုက်ပို့မယ်"

တစ်​ချောင်းတည်းသောထီးကိုဖွင့်​​​စောင်းကာ ​ခေါ်​နေတဲ့ ကျိရန်နဲ့အတူ ​ရှောင်းကျန့်လိုက်သွားဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ မိုးတိတ်တဲ့အထိ​စောင့်​နေရင် သူ့​ကျောင်းသား​တွေရဲ့ အိမ်စာ​တွေစစ်ဖို့ ​နောက်ကျသွားလိမ့်မည်​လေ။ သူလည်း နားချိန်​လျော့သွားလိမ့်မယ်။

ထီးတစ်​ချောင်းတည်းနဲ့ ​ယောက်ျား​လေးနှစ်​ယောက်မလုံတာ​တော့ ​ပြောစရာကိုမလို။ သို့​ပေမဲ့မတတ်နိုင်။ ပုခုံး​လေးစိုရုံ​လောက်နဲ့​တော့ ဖျားမသွားနိုင်ဘူး​လေ။

​ရှောင်းကျန့်အိမ်ကို​ရောက်သည်အထိ မိုးက​တော့ရွာ​ကောင်းတုန်းပင်ဖြစ်သည်။ အိမ်ထဲမဝင်​တော့ဘဲ အလုပ်ရှိလို့ဆိုပြီး တန်းပြန်သွားတဲ့ ကျိရန်ကို ​ရှောင်းကျန့်​တောင် မတားလိုက်နိုင်။ ​မှောင်​နေတဲ့အိမ်ကို ​မီးဖွင့်ပြီး Plasticအိတ်နဲ့ထည့်လာတဲ့ ​ကျောင်းသား​တွေရဲ့ အိမ်စာစာအုပ်​တွေက ​ရေ​တော့သိပ်မစို။

တစ်အုပ်ချင်းစားပွဲ​​ပေါ်စီထားလိုက်ကာ ညစာအတွက် အရင်ပြင်ရတယ်။ တခြား​တော့မဟုတ် အသင့်စား​ခေါက်ဆွဲထုပ်ပြုတ်​နေခြင်းဖြစ်သည်။ အချိန်နည်းနည်းကြာ​တော့ စားလို့ရပြီဖြစ်တဲ့ ​ခေါက်ဆွဲနဲ့ ဗိုက်အရင်ဖြည့်ရတယ်။ ​စားပြီးချိန်မှာ​တော့ မိုးကလည်း ဖွဲဖွဲ​လေးသာရှိ​တော့သည်။