YiZhan One Short Collection [Spring Revolution]

Love Poem

[UNI]

လူတစ်​ယောက်အတွက် စိတ်အလှုပ်ရှားဆုံးအချိန်ဟာ ဘယ်အချိန်ဖြစ်နိုင်မလဲ...။

​ယ​နေ့ပေကျင်းရဲ့ရာသီဥတု​လေးက​တော့ ပုံမှန်ပါပဲ။ လမ်းမကြီးထက်တွင် ​ပြေးလွှား​နေသည့် အမယ်စုံကား​တွေရယ်။ ​ကျောပိုးလွယ်အိတ်​​လေး​တွေနဲ့ လမ်းဖြတ်ကူး​နေကြတဲ့​ကျောင်းသား​တွေရယ်။ ​နောက်ပြီး ခပ်​နွေး​နွေး​နေ​ရောင်ခြည်​လေးရယ်။

သို့​ပေမဲ့ တိုက်ခန်း​လေးတစ်ခန်းရဲ့ စာ​ရေးစားပွဲ​ရှေ့က ​ကောင်​လေးက​တော့ စိတ်လှုပ်ရှားလွန်ကာ ချွေးပြန်​နေခဲ့သည်။ သူ့လက်ထဲ၌ ဖွင့်လျက်သားဖုန်း​လေးကလည်း ရှိ​သေး၏။

သူ​စောင့်​နေခဲ့သောအချိန်ကို​ ရောက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ဖုန်းscreen​ပေါ်တက်လာသည့် ​ကြေညာချက်တစ်ခုတွင် သူ့နာမည်ပါ၊ မပါကို အသည်းအသန်လိုက်ကြည့်လေသည်။

​​ကြေညာချက်တွင် ဖော်ပြခြင်းခံထားရသော လူသုံး​ယောက်၏ နာမည်ကိုဖတ်ဖို့ရာ အချိန်သုံးစက္ကန့်သာ လိုခဲ့၏။ ထိုသုံးစက္ကန့်အပြီးတွင် ​ကောင်​​လေး၏ သက်ပြင်းချသံကလည်း ခပ်ပြင်းပြင်းထွက်​ပေါ်လာသည်။

"ထပ်ပြီး​တော့လားကွာ!"

စားပွဲ​ပေါ် တံ​တောင်နှင့်ထောက်ကာ သူ့ဆံပင်ကို ဆွဲဆုပ်ထားလိုက်၏။ သူဒီလိုဖြစ်တာ ဒါနဲ့ဆို ၅ကြိမ်ရှိပြီ။ ၅ကြိမ်လုံးလည်း စကာတင်၅​ယောက်ထဲပါခဲ့ပြီးမှ ၃​ယောက်ပြန်​ရွေးသည့်အချိန်တွင် ပြုတ်ခဲ့ရတာချည်းသာ။

စိတ်ကိုအတတ်နိုင်ဆုံးတင်းထားလိုက်ပြီး တစ်ခန်းလုံးတွင် ပွစာကြဲနေသော လုံး​ချေပြီးအပစ်ခံထားရသည့် ​ရေဘူးအခွံ​တွေ မုန့်ထုပ်အခွံတွေကို အမှိုက်ပုံးထဲ လိုက်​ကောက်ထည့်ပြီး ရှင်းလိုက်သည်။

ထို့နောက်တွင်တော့ စားပွဲ​ပေါ်ပြန်ထိုင်လိုက်ပြီး ​ဘောပင်​တစ်​ချောင်းနှင့် သူကဗျာ​တွေ​ရေး​နေကျ စာအုပ်ထဲ၌ လှပသည့် လက်​ရေး​​ညီညီတွေနှင့် စတင်​ရေးချလိုက်သည်။

တစ်နာရီ။

၂နာရီ။

၃နာရီ။